당신은 주제를 찾고 있습니까 “prądy morskie ciepłe i zimne mapa – OCEAN CURRENTS -Types, Circulation Patterns, Theories, Mapping“? 다음 카테고리의 웹사이트 you.khunganhtreotuong.vn 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: you.khunganhtreotuong.vn/blog. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 बुद्धि आईएएस_BUDDHI IAS 이(가) 작성한 기사에는 조회수 1,755회 및 좋아요 44개 개의 좋아요가 있습니다.
Table of Contents
prądy morskie ciepłe i zimne mapa 주제에 대한 동영상 보기
여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!
d여기에서 OCEAN CURRENTS -Types, Circulation Patterns, Theories, Mapping – prądy morskie ciepłe i zimne mapa 주제에 대한 세부정보를 참조하세요
#OCEANCURRENTS #MAPPING GEOGRAPHY
Join this channel to get access to perks:
https://www.youtube.com/channel/UCd5WZtK72TySJfeq1d7IC0Q/join
Telegram Link –
https://t.me/BuddhiAcademy
prądy morskie ciepłe i zimne mapa 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.
7. Prądy morskie – Tyflomapy.pl
Mapa „Prądy morskie” ułatwi Ci zapoznanie się z kierunkami, w jakich przemieszczają się ciepłe i zimne prądy w oceanach kuli ziemskiej.
Source: tyflomapy.pl
Date Published: 11/7/2022
View: 6240
Prąd morski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Prąd morski · Aktualna mapa prądów morskich (źródło: NOAA) · Mapa prądów morskich (1943) · Prądy morskie (1911) · Prądy świata na ciągłej mapie oceanu.
Source: pl.wikipedia.org
Date Published: 6/17/2022
View: 9242
Prądy morskie – Naukowiec.org
Prądy ciepłe powodują wzrost temperatury powietrza oraz opadów na lądach, które opływają. Prądy zimne natomiast powodują spadek temperatury i opadów.
Source: www.naukowiec.org
Date Published: 8/29/2021
View: 3275
wypisz prady morskie cieple i zimne – Brainly.pl
Prądy zimne to: Labradorski, Wschodniogrenlandzki, Kanaryjski, Benguelski, Falklandzki i Dryf Wiatrów Zachodnich. Antarktyczny Prąd Okołobiegunowy (Dryf Wiatrów …
Source: brainly.pl
Date Published: 12/18/2021
View: 7246
Prądy morskie – Hydropolis
Prądy mają istotny wpływ na klimat. Ciepłe przenoszą cieplejszą wodę ku biegunom, a zimne zimniejszą w stronę równika. Prądy ciepłe powodują …
Source: hydropolis.pl
Date Published: 12/16/2022
View: 5159
Nawigacja morska: Żegluga na prądach morskich – Navipedia
— Tendencje prądów morskich na Ziemi – mapa świata. Czerwone linie wskazują ciepłe prądy, niebieskie linie wskazują zimne prądy. Plik GIF 3 833KB – pobierz.
Source: www.navipedia.pl
Date Published: 12/16/2022
View: 9160
주제와 관련된 이미지 prądy morskie ciepłe i zimne mapa
주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 OCEAN CURRENTS -Types, Circulation Patterns, Theories, Mapping. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.
주제에 대한 기사 평가 prądy morskie ciepłe i zimne mapa
- Author: बुद्धि आईएएस_BUDDHI IAS
- Views: 조회수 1,755회
- Likes: 좋아요 44개
- Date Published: 2021. 9. 28.
- Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=8UxR-whAa14
7. Prądy morskie
7 – PRĄDY MORSKIE
Opis planszy i legendy
Mapa „Prądy morskie” ułatwi Ci zapoznanie się z kierunkami, w jakich przemieszczają się ciepłe i zimne prądy w oceanach kuli ziemskiej.
Wyjmij planszę z teczki i ułóż tak, aby wypukły czarny trójkąt znalazł się w prawym dalszym rogu.
Zanim zaczniesz oglądać mapę, zwróć uwagę na dodatkowe informacje, znajdujące się na planszy.
Tytuł mapy umieszczono w lewym dalszym rogu planszy. W kolejnym wierszu znajduje się skala liczbowa mapy. Mapa została wykonana w skali 1: 90 000 000 (jeden do dziewięćdziesięciu milionów). Skala mapy określa, jaki jest stosunek odległości na mapie do odległości w terenie. Skala 1: 90 000 000 oznacza, że 1 cm na mapie odpowiada 90 000 000 cm, czyli 900 km na powierzchni ziemi. Taka skala pozwala pokazać na jednej planszy wszystkie kontynenty. Niestety w tej skali mają one małą powierzchnię. Dlatego czytanie tej mapy wymagać będzie od Ciebie dużej precyzji i uwagi.
W prawym bliższym rogu planszy znajduje się cyfra 7. To numer strony, który jest równocześnie numerem planszy.
Zanim zaczniesz poznawać treść mapy, sięgnij po oddzielną planszę „Legenda”. Po dokładnym przeczytaniu informacji w nim zawartych twoja praca będzie przebiegała sprawniej.
Na planszy „Legenda” znajdziesz informacje o sposobie, w jaki przedstawiono siatkę kartograficzną oraz kontynenty. Na omawianej mapie umieszczono następujące wypukłe elementy siatki kartograficznej, pokazane również na innych mapach w atlasie w tej skali. Są to:
ramka mapy. Ma kształt zbliżony do elipsy. Tworzą ją następujące linie siatki kartograficznej: na północy i południu linie, obrazujące bieguny, a na wschodzie i zachodzie południk 170° długości geograficznej zachodniej. Bieguny na kuli ziemskiej są punktami, jednak w zastosowanym odwzorowaniu mają postać linii. Dlaczego tak się dzieje, wyjaśniliśmy przy okazji planszy „Świat – siatka kartograficzna”. Również przy okazji omawiania tej planszy, opisaliśmy, dlaczego południk 170° jest prawą i lewą ramką mapy. równik, oznaczony linią złożoną z dużych kropek. W druku barwnym kropki są czarne. Równik biegnie poziomo, przez środek mapy. Jego wartość została opisana w stopniach po prawej stronie ramki. Jest to 0°. Równik dzieli kulę ziemską na dwie półkule: północną i południową. zwrotniki i koła podbiegunowe, narysowane czarną linią złożone z krótkich odcinków. Przebieg zwrotników i kół podbiegunowych jest podobny do przebiegu równika. Biegną poziomo od lewej do prawej ramki mapy. Na północy leży koło podbiegunowe północne. Nie jest ono pokazane na mapie, a jedynie zaznaczone wypustkami na ramce mapy. Na południe od koła podbiegunowego północnego biegnie zwrotnik Raka, a następnie równik. Kierując się na południe od równika, znajdziesz zwrotnik Koziorożca i koło podbiegunowe południowe. Wartości zwrotników i kół podbiegunowych opisano w stopniach po prawej stronie ramki. Wartość koła podbiegunowego północnego to 66°33´ szerokości geograficznej północnej, zwrotnika Raka 23°27´ szerokości geograficznej północnej, zwrotnika Koziorożca 23°27´ szerokości geograficznej południowej, koła podbiegunowego południowego 66°33´ szerokości geograficznej południowej. południki 0° i 180°, pokazane linią złożoną z drobnych kropeczek, a w druku barwnym grubszą, czarną, ciągłą linią. Południk 0° biegnie z północy na południe, przez środek mapy, łącząc bieguny. Południk 180° ma podobny przebieg, ale położony jest bliżej prawej ramki mapy. Południki 0° i 180° nie są opisane na mapie. Południki 0° i 180° dzielą kulę ziemską na dwie półkule: wschodnią i zachodnią. Przebieg wypukłej siatki kartograficznej jest pokazany jedynie na oceanach. Wszystkie linie siatki kartograficznej, poza równikiem i liniami tworzącymi ramkę mapy, są przedłużone o kilka milimetrów poza ramki. Siatka kartograficzna w czarnym druku jest taka sama, jak siatka pokazana na planszy „Świat – siatka kartograficzna”. Linia brzegowa kontynentów jest, tak jak pokazano na planszy „Legenda” przedstawiona za pomocą ciągłej linii. Wnętrza lądów są wypełnione fakturą złożoną z kropek. Oceany pozostawiono gładkie. W druku barwnym lądy zaznaczono kolorem zielonym a oceany niebieskim. Linia brzegowa jest czarna. Zwróć uwagę na to, że tam gdzie sygnatury prądów morskich przecinają się lub nakładają na rysunek siatki kartograficznej, jej linie zostały przerwane. Jak wiesz, równik dzieli kulę ziemską na półkulę północną i południową, a południki 0° i 180° na półkulę zachodnią i wschodnią. Pośrodku mapy znajdziesz przecięcie równika z południkiem 0°. To przecięcie wyznacza cztery ćwiartki kuli ziemskiej. Są to:
ćwiartka północno-zachodnia, zajmująca lewą, dalszą część mapy. W tej ćwiartce leży w całości Ameryka Północna. Na północy kontynent ten rozciąga się od ramki mapy aż do południka 0°. Północno-wschodnią część kontynentu zajmują wyspy. Na wschodzie ćwiartki, przy południku 0° znajduje się zachodni fragment Europy, a na południe od niej zachodnia część Afryki. Na południu ćwiartki, przy równiku, leży północna część Ameryki Południowej. ćwiartka północno-wschodnia, zajmująca prawą dalszą część mapy. W tej ćwiartce leżą: Europa, bez zachodniej części kontynentu, niemal cała Azja, bez północno- wschodniego skrawka kontynentu. Na południowym zachodzie ćwiartki znajduje się północno wschodnia część Afryki. ćwiartka południowo-zachodnia, znajdująca się w lewej bliższej części mapy. W tej ćwiartce mieści się niemal w całości Ameryka Południowa, bez północnego fragmentu kontynentu oraz na południu ćwiartki połowa Antarktydy. ćwiartka południowo-wschodnia, znajdująca się w prawej bliższej części mapy. W północno-zachodniej części ćwiartki leży południowa część Afryki. W północno- wschodniej części ćwiartki znajduje się Australia i na północ od niej, przy równiku, wyspy należące do Azji. Na południu ćwiartki, przy dolnej ramce mapy leży połowa Antarktydy.
Przy dalszym brzegu planszy, pomiędzy tytułem mapy a trójkątem, znajduje się objaśnienie sygnatur, użytych jedynie na tej mapie i nie wyjaśnionych na planszy „Legenda”. Są to:
prądy morskie ciepłe, oznaczone wypukłą, ciągłą linią, zakończoną strzałką. W druku barwnym linia i strzałka są czerwone. prądy morskie zimne, pokazane wypukłą, przerywaną linią, zakończoną strzałką. W druku barwnym linia i strzałka są niebieskie.
Prądy morskie na mapie są opisane dwuliterowymi skrótami brajlowskimi, poprzedzonymi znakiem x (punkty 1, 3, 4, 6). W barwnym druku opisano je pełnymi nazwami, kolorem czarnym.
Opis treści mapy
Prądy morskie można porównać do potężnych rzek, przemieszczających się po powierzchni oceanów. Szerokość prądu morskiego może wynosić kilkadziesiąt, a głębokość kilka kilometrów. Prąd morski porusza się szybciej niż otaczające go wody oceanu. Jeśli przemieszczające się wody są cieplejsze niż sąsiadujące z nimi wody oceanu, nazywamy je ciepłym prądem. Jeśli są chłodniejsze, zimnym prądem.
Prądy tworzą na oceanach kręgi. Ruch wody na półkuli północnej jest zgodny z ruchem wskazówek zegara, na półkuli południowej przeciwny do niego. Prądy ciepłe płyną od równika w kierunku wyższych szerokości geograficznych, zimne odwrotnie.
Prądy w dużym stopniu wpływają na klimat wybrzeża, wzdłuż którego płyną. Ciepłe prądy ocieplają klimat i powodują, że staje się on wilgotniejszy. Zimne prądy działają odwrotnie. Wybrzeże, które opływają staje się zimniejsze i suchsze od sąsiadujących regionów, położonych w tej samej strefie klimatycznej.
W okolicach równika wody oceanów silnie się nagrzewają. Pod wpływem pasatów, czyli stałych wiatrów, występujących w strefie międzyzwrotnikowej, masy ogrzanej wody zaczynają płynąć na zachód, tworząc ciepłe prądy Północnorównikowy (skrót w brajlu pn) i Południoworównikowy (pd). Kiedy masy ciepłej wody dopłyną do kontynentu, rozdzielają się. Część wód płynie ku północy, część na południe wzdłuż wybrzeży kontynentu, dając początek innym ciepłym prądom. Prąd Południoworównikowy daje początek płynącym na południe ciepłym prądom: Brazylijskiemu (br) i Wschodnioaustralijskiemu (wa), a Prąd Północnorównikowy płynącym ku północy ciepłym prądom: Gujańskiemu (gu) i Kuro-siwo (ku). Oba prądy Północno- i Południoworównikowy dają również początek Równikowemu Prądowi Wstecznemu, który płynąc na wschód uzupełnia ubytki wody, wywołane przez te prądy. Równikowy Prąd Wsteczny nie jest opisany na mapie. Jest to prąd równoległy do prądów Północno- i Południoworównikowego ale płynący w przeciwnym kierunku.
W umiarkowanych szerokościach geograficznych naszej planety, to znaczy około 40 – 50° szerokości geograficznej północnej i południowej, wieją stałe wiatry zachodnie. Na półkuli południowej, w związku z tym, że wiatry te nie napotykają przeszkody w postaci lądu, występuje zimny prąd nazwany Dryfem Wiatrów Zachodnich (dw), który opływa Ziemię naokoło. Prąd ten, docierając do południowych wybrzeży Ameryki Południowej, Afryki i Australii, rozdziela się, tworząc zimne prądy: Peruwiański (pe), Benguelski (be) i Zachodnioaustralijski (za). Prądy te płyną na północ wzdłuż zachodnich wybrzeży kontynentów i docierają w okolice równika, gdzie zostają ogrzane, aby przekształcić się w prądy równikowe.
Na półkuli północnej wiatry zachodnie sprawiają, że ciepłe prądy, płynące wzdłuż wschodnich wybrzeży Ameryki Północnej i Azji, skręcają na wschód. Przykładami są Prąd Zatokowy (zt) i Prąd Północnopacyficzny (pp). Przemierzają one ocean i docierają: Prąd Zatokowy do wybrzeży Europy, a Prąd Północnopacyficzny do wybrzeży Ameryki Północnej. U wybrzeży kontynentów każdy z prądów rozdziela się. Część wód poruszająca się ku północy pozostaje ciepłym prądem, gdyż wpływa na obszary, gdzie wody są coraz zimniejsze. Tak z Prądu Zatokowego powstaje ciepły Prąd Norweski (ng). Natomiast reszta wód, która skręca na południe, wpływa na obszary ciepłych wód i staje się prądem zimnym. W przypadku Prądu Zatokowego w ten sposób powstaje zimny Prąd Kanaryjski (kr). Prąd ten płynie wzdłuż wybrzeży Afryki i dopływa w okolice równika, gdzie jego wody ponownie ulegają ogrzaniu i przekształcają się w ciepły Prąd Północnorównikowy. Podobnie rozdziela się Prąd Północnopacyficzny u wybrzeży Ameryki Północnej.
W rejonach podbiegunowych naszej planety wiatry wieją od biegunów, gdzie ciężkie, mroźne powietrze tworzy wyże baryczne, ku niższym szerokościom geograficznym. Za ich przyczyną powstają zimne prądy morskie płynące na południe wzdłuż wybrzeży kontynentów. Na mapie oznaczono zimny prąd płynący wzdłuż wschodnich wybrzeży Ameryki Północnej oraz Prąd Kamczacki (km), płynący wzdłuż wschodnich wybrzeży Azji.
Po zakończeniu czytania schowaj planszę z powrotem do teczki.
Prąd morski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Aktualna mapa prądów morskich (źródło: NOAA
Prądy świata na ciągłej mapie oceanu
Prąd morski – duże i niemal niezmienne ruchy wody w oceanach wywołane przede wszystkim występowaniem wiatrów stałych oraz różnicami temperatur, bądź zasolenia, a także ruchem obrotowym Ziemi, który modyfikuje ich kierunek.
Na poszczególnych oceanach tworzą one 5 wielkich kręgów cyrkulacji wody morskiej. W pobliżu brzegów układ prądów modyfikowany jest przez pływy morskie, spływ wód rzecznych i ukształtowanie linii brzegowej.
Średnia prędkość powierzchniowych prądów morskich wynosi około 10 km na dobę, ale niektóre z nich mogą osiągnąć prędkość nawet 100–150 km na dobę.
Przepływ mierzony jest w sverdrupach.
Rodzaje prądów morskich [ edytuj | edytuj kod ]
Ze względu na temperaturę wody niesionej prądem morskim w stosunku do otaczających wód oceanu wyróżnia się prądy ciepłe (niosące wodę cieplejszą niż otaczająca) i prądy zimne (niosące wodę chłodniejszą niż otaczająca). Prądy te mają duży wpływ na kształtowanie klimatu niektórych regionów kuli ziemskiej, np. ciepły Prąd Północnoatlantycki, stanowiący przedłużenie Golfsztromu, przyczynia się do ocieplenia klimatu Skandynawii, a zimny Prąd Benguelski występujący u południowo-zachodnich wybrzeży Afryki przyczynił się do powstania pustyni Namib.
Ze względu na genezę, prądy morskie można podzielić na:
wiatrowe – związane z działalnością silnych wiatrów,
– związane z działalnością silnych wiatrów, gęstościowe – wynikające z różnic ciężaru objętościowego wód w różnych miejscach. Bardzo często tworzą się pod powierzchnią wody, rzadziej na jej powierzchni,
– wynikające z różnic ciężaru objętościowego wód w różnych miejscach. Bardzo często tworzą się pod powierzchnią wody, rzadziej na jej powierzchni, spływowe – powstające wskutek wyrównywania poziomu wód w różnych miejscach. Pośrednią ich przyczyną jest dopływ wód słodkowodnych do mórz i oceanów, a także zwiększone parowanie,
– powstające wskutek wyrównywania poziomu wód w różnych miejscach. Pośrednią ich przyczyną jest dopływ wód słodkowodnych do mórz i oceanów, a także zwiększone parowanie, kompensacyjne – przywracające równowagę hydrostatyczną, naruszoną przez różne siły, np. przez wiatry stałe.
Ważniejsze prądy morskie [ edytuj | edytuj kod ]
Zobacz też [ edytuj | edytuj kod ]
Prądy morskie
Prądy morskie to ruchy ogromnych strumieni masy wodnej mórz i oceanów, które przenoszą ją w danym miejscu. Są one relatywnie wąskie i płytkie, ale długie.
Ich rozmieszczenie uwarunkowane jest rozkładem lądów i mórz oraz rzeźbą dna morskiego. Kierunki natomiast są poddane działaniu siły Coriolisa, dlatego są one mocno odchylone. Na półkuli północnej poruszają się w prawo, na południowej w lewo. Jedynie na Oceanie Indyjskim kierunek jest zmienny w ciągu roku i zależny od monsunów.
Ze względu na temperaturę wyróżniamy ciepłe i zimne. Ciepłe przenoszą cieplejszą wodę i są skierowane ku biegunom. Zimne przenoszą zimniejszą wodę i są skierowane w stronę równika.
Prądy ciepłe powodują wzrost temperatury powietrza oraz opadów na lądach, które opływają. Prądy zimne natomiast powodują spadek temperatury i opadów.
Jak powstają?
Najczęstszą przyczyną powstawania prądów morskich jest tarcie powietrza o powierzchnię wody oraz na grzbiety fal. Takie prądy nazywane są dryfowymi, gdy są wywołane stałymi wiatrami takimi jak pasaty, monsuny czy wiatry strefy umiarkowanej. Gdy wywołują je wiatry chwilowe, zmienne, wtedy prąd jest nazwany prądem wiatrowym.
Gdy następuje zmiana ciśnienia nad powierzchnią oceanu lub morza są to prądy barogradientowe. Tam, gdzie wzrasta ciśnienie poziom wody obniża się, natomiast w miejscu, gdzie następuje obniżenie ciśnienia wzrasta.
Gdy jest duża ilość wód spływających z rzek, spadających w postaci opadów lub gdy woda odpływa są to prądy spływowe.
W przypadku zmian ciśnienia i zasolenie powstają prądy morskie gęstościowe.
Prądy morskie, które zmieniają swój kierunek i prędkość ze względu na przesuwanie się fal pływowych są to prądy pływowe.
Prądy morskie
Prądy morskie to zorganizowane ruchy wody w morzach i oceanach, odbywające się w otoczeniu względnie nieruchomych mas wody wokół. Są relatywnie wąskie i płytkie, ale długie. Ich rozmieszczenie warunkują przede wszystkim rozkład lądów i mórz oraz rzeźba dna morskiego. O ich kierunku decydują natomiast takie zjawiska, jak występowanie wiatrów stałych oraz różnice temperatur i zasolenia wód w różnych rejonach świata. Na ich przebieg wpływa także ruch obrotowy Ziemi, dlatego też na półkuli północnej prądy poruszają się w prawo, na południowej zaś w lewo. Jedynie na Oceanie Indyjskim kierunek jest zmienny w ciągu roku i zależny od monsunów, czyli sezonowych wiatrów między lądem a oceanem.
Podział prądów.
Prądy morskie dzieli się według różnych klasyfikacji, np. ze względu na sposób ich powstawania (wiatrowe, gęstościowe, spływowe), głębokość występowania (powierzchniowe, głębinowe, przydenne) czy charakter ruchu (meandrujące, prostolinijne, cyklonalne). Najbardziej powszechną klasyfikacją jest uproszczony podział prądów ze względu na ich temperaturę. Prądy zimne prowadzą wody chłodniejsze od otaczających, a prądy ciepłe – cieplejsze od wód otaczających. Co ważne sama temperatura wód prowadzonych przez prąd nie ma znaczenia, ważne jest porównanie tej temperatury do wód otaczających. Np. prąd Zachodniogrenlandzki prowadzi wody o temperaturze od +5 do 0°C i jest prądem ciepłym, bo otaczające wody mają temperaturę od +2 do -1.7°C, a prąd Benguelski, o temperaturze od 16 do 18°C jest prądem chłodnym, gdyż otaczające go wody mają temperaturę od 23 do 29°C.
Prądy mają istotny wpływ na klimat.
Ciepłe przenoszą cieplejszą wodę ku biegunom, a zimne zimniejszą w stronę równika. Prądy ciepłe powodują wzrost temperatury powietrza oraz zwiększenie ilości opadów na lądach, wokół których płyną. Prądy zimne natomiast powodują spadek temperatury i ilości opadów. Stosunkowo łagodny klimat w Europie zawdzięczamy prądowi Północnoatlantyckiemu – wpływa on m.in. na warunki panujące na Wyspach Brytyjskich oraz w Skandynawii. Dzięki niemu zimą powietrze nad oceanem na zachód od wybrzeży Norwegii jest średnio o ponad 4,4 °C cieplejsze niż na podobnych szerokościach geograficznych w innych częściach świata.
Z kolei Antarktyczny Prąd Okołobiegunowy (prąd Wiatrów Zachodnich) izoluje Antarktydę od dopływu ciepłych mas wody. Prądy bywają nazywane tętnicami oceanów. Oprócz regulacji klimatu zapewniają cyrkulację wód, wpływając na ichnatlenienie i rozmieszczenie substancji pokarmowych. Szczególnie korzystne warunki panują w miejscach, w których wody prądów ciepłych i zimnych mieszają się ze sobą. Warunki termiczne i tlenowe w tych strefach są bardzo korzystne dla rozwoju planktonu i odżywiających się nim organizmów, głównie ryb. Wykorzystują to także ludzie, bo takie miejsca są dobrymi łowiskami.
Układ prądów ulega stopniowym zmianom.
Do jednych z najbardziej znanych prądów oceanicznych należy Golfsztrom – prąd Zatokowy. Tak naprawdę jest to cały system prądów na Atlantyku, do którego należy kilka mniejszych, np. wspomniany wyżej Północnoatlantycki. System golfsztromowy przemieszcza 20 milionów metrów sześciennych wody na sekundę, czyli mniej więcej sto razy tyle co Amazonka. Jego znaczenie jest więc nie do przecenienia. Najnowsze badania oceanograficzne, opublikowane w sierpniu 2021 roku, wskazują, że w ostatnich dekadach Prąd Zatokowy dramatycznie stracił na sile. Naukowcy już w poprzednich latach zauważali słabnięcie cyrkulacji wód na Atlantyku, jednak tempo zmian okazało się znacznie szybsze, niż początkowo przewidywano. Prąd Zatokowy był dość stabilny do późnych lat XIX wieku. Wraz z końcem tzw. małej epoki lodowej w okolicy 1850 roku, prąd morski zaczął słabnąć, a w połowie XX wieku doszło do drugiego, jeszcze bardziej drastycznego osłabienia. Obecnie dane pokazują, że cyrkulacja jest najsłabsza od 1600 lat i może być bliska zatrzymania.
Jak zatrzymanie cyrkulacji wód na Antlantyku wpłynie na klimat?
Naukowcom trudno teraz przewidzieć wszystkie skutki, jakie mogłoby wywołać ustanie lub znaczące osłabienie się systemu prądów morskich na Atlantyku, ale większość z nich jest zgodnych co do tego, że nie będą to zmiany korzystne. Najprawdopodobniej będę najbardziej odczuwalne na zachodzie i północy Europy, czyli w rejonach, w których Golfsztrom znacząco łagodzi klimat. Silne ochłodzenie dotknęłoby również wschodnich wybrzeży Ameryki Północnej, w sąsiedztwie których podniósłby się poziom morza. Ucierpiałyby też inne części świata, w tym m.in. Afryka Zachodnia, dotknięta zakłóceniami struktury opadów.
Jeszcze trudniej jest przewidzieć, jaki ostateczny wpływ na środowisko i, w konsekwencji życie ludzi, miałoby takie ochłodzenie w połączeniu ze zmianami związanymi z postępującym ociepleniem. Pojawiają się nawet głosy mówiące, że te dwie tendencje – ochłodzenie i ocieplenie – będą się wzajemnie znosić i dzięki temu załagodzą kryzys klimatyczny. Istnieją także pojedyncze badania, dowodzące, że Golfsztrom wcale nie słabnie. Przechodzi jedynie przez naturalnie wolniejszą część cyklu, która za jakiś czas minie, a więc nie spowolni globalnego ocieplenia na półkuli północnej, a nawet przyczyni się do dalszego wzrostu temperatur. Brak pełnej zgodności wśród naukowców wskazuje na to, że jest to bardzo skomplikowany problem. Tym bardziej, że osłabienie prądów oraz ocieplenie klimatu nie działają całkiem niezależnie, ale wpływają na siebie wzajemnie. Możliwe, że to właśnie ocieplenie klimatu powoduje spowolnienie cyrkulacji, np. poprzez zmianę temperatury wody czy zasolenia, spowodowane m.in. zasilaniem oceanów wodą z topniejących lodowców i lądolodów.
Dlatego też jako jedyny sposób na zatrzymanie dalszego spowolnienia cyrkulacji podaje się zahamowanie procesu globalnego ocieplenia. Bo jednak większość naukowców jest zgodnych co do tego, że bezpieczniej dla przyszłych pokoleń będzie nie sprawdzać, które z przewidywanych scenariuszy są najbliższe prawdy.
Nawigacja morska: Żegluga na prądach morskich
Nawigacja morska
Żegluga na prądach morskich
25
Prąd morski jest ruchem wody morskiej wywołanej z kolei ruchem obrotowym Ziemi oraz występowaniem stałych wiatrów. Na poszczególnych oceanach prądy tworzą pięć wielkich kręgów cyrkulacji wody morskiej. Wyróżnia się prądy ciepłe niosące cieplejszą wodę w stosunku do otaczających wód oceanu i prądy chłodne niosące chłodniejszą wodę w stosunku do otaczających ją wód oceanu. W pobliżu brzegów układ prądów jest kształtowany przez: pływy morskie, spływ wód rzecznych oraz ukształtowanie linii brzegowej.
Ze względu na genezę powstawania, prądy morskie mogą być:
Wiatrowe , które związane są z występowaniem silnych wiatrów.
, które związane są z występowaniem silnych wiatrów. Gęstościowe wynikają z różnic ciężaru objętościowego wód w różnych miejscach. Prądy te występują pod powierzchnią wody, rzadziej na jej powierzchni.
wynikają z różnic ciężaru objętościowego wód w różnych miejscach. Prądy te występują pod powierzchnią wody, rzadziej na jej powierzchni. Pływowe , które powstająca wskutek wyrównywania poziomu wód w różnych miejscach. Pośrednią ich przyczyną jest dopływ wód słodkowodnych do mórz i oceanów, a także zwiększone parowanie.
, które powstająca wskutek wyrównywania poziomu wód w różnych miejscach. Pośrednią ich przyczyną jest dopływ wód słodkowodnych do mórz i oceanów, a także zwiększone parowanie. Kompensacyjne natomiast przywracającą równowagę hydrostatyczą, naruszoną przez różne siły, np. przez wiatry stałe.
Czerwone linie wskazują ciepłe prądy, niebieskie linie wskazują zimne prądy. Plik GIF 3 833KB – — Tendencje prądów morskich na Ziemi – mapa świata.Czerwone linie wskazują ciepłe prądy, niebieskie linie wskazują zimne prądy. Plik GIF 3 833KB – pobierz
LINKI
Kierunki i szybkość prądów pływowych
Prędkość prądów morskich podaje się w węzłach, natomiast prędkości innych prądów mogą być określane w Mm/dobę. Prąd pływu jest związany z charakterem pływu, zatem jeśli mamy do czynienia z pływem półdobowym, to w ciągu doby księżycowej występują dwa prądy w jednym kierunku i dwa w przeciwnym kierunku. Natomiast jeśli pływ jest pływem dobowym to w ciągu doby księżycowej występuje jeden prąd w jednym kierunku i drugi prąd w przeciwnym kierunku.
Prędkość prądu pływowego jest uzależniona od ukształtowaniem dna, wybrzeża i głębokości, oraz przede wszystkim od fazy pływu i fazy Księżyca. Więc podczas pływu syzygijnego występują silniejsze prądy niż przy pływie kwadraturowym.
Na otwartym morzu o dużych głębokościach, efekt wznoszącego i opadającego dna i lądu, prawie wcale nie występuje, przez co faza prądu jest prawie zgodna z fazą pływu.
Prąd przypływu – rozpoczyna się od wody średniej i trwa przez wodę wysoką do następnej wody średniej, aż jego prędkość osiąga zero.
Prąd odpływu – trwa od wody średniej przez wodę niską aż do następnej wody średniej, aż osiągnie prędkość zero.
Najsilniejsze prądy występują przy wodach wysokich i niskich. W połowie odstępu czasowego między nimi następuje zmiana kierunku prądu (tzw. woda martwa).
W pobliżu lądu sytuacja jest niemal odwrotna. Prąd rozpoczyna się jak woda wysoka zaczyna przemieszczać się w kierunku wody niskiej. Największa prędkość prądu występuje w czasie wody średniej, a zanika przy wodzie wysokiej i niskiej.
Prąd przypływu – trwa od wody niskiej do wody wysokiej.
Prąd odpływu – trwa od wody wysokiej do wody niskiej.
Informacje o prądach pływowych są zamieszczane:
Na mapach nawigacyjnych w formie tabel prądów, które zawierają dane o kierunkach i prędkościach prądów na danych obszarach objętych mapą. Informacje te podawane są w godzinnych odstępach czasowych w stosunku do momentu wysokiej wody w danym porcie.
W atlasach prądów, na specjalnych mapach informacje o prądach pływowych przedstawione są w formie graficznej w postaci wektorów.
Przeciętne kierunki i maksymalne prędkości prądów pływowych dla poszczególnych miejsc podawane są w godzinnych odstępach czasowych, liczonych od 6h przed HW do 6h po HW w porcie odniesienia. Kierunki prądów wskazują strzałki a prędkości liczby nad nimi, z pominięciem zapisu dziesiętnego. Mniejsza prędkość – pływ kwadraturowy, większa prędkość – pływ syzygijny
(np. zapis nad strzałką oznacza prąd o prędkości 1,7w podczas pływu kwadraturowego oraz 3,4w podczas pływu syzygijnego).
Do obliczania prędkości prądów pośrednich wykorzystuje się specjalne nomogramy, zamieszczane w atlasach pływów.
Przeciętne kierunki i maksymalne prędkości prądów pływowych dla poszczególnych miejsc podawane są w godzinnych odstępach czasowych, liczonych od 6h przed HW do 6h po HW w porcie odniesienia. Kierunki prądów wskazują strzałki a prędkości liczby nad nimi, z pominięciem zapisu dziesiętnego. Mniejsza prędkość – pływ kwadraturowy, większa prędkość – pływ syzygijny (np. zapis nad strzałką oznacza prąd o prędkości 1,7w podczas pływu kwadraturowego oraz 3,4w podczas pływu syzygijnego). Do obliczania prędkości prądów pośrednich wykorzystuje się specjalne nomogramy, zamieszczane w atlasach pływów. W locjach informacje o prądach pływowych mają charakter opisowy, nie ma w nich danych do obliczania prędkości prądów.
Żegluga na prądach morskich
Zależność między kątem drogi jachtu nad dnem KDd, kątem drogi jachtu po wodzie KDw a poprawką na prąd pp jest nastepująca:
KDd = KDw + (±pp)
KDw = KDd − (±pp)
Znak plus przy prądzie z lewej burty. Znak minus przy prądzie z prawej burty.
Wyznaczenie kąta drogi jachtu nad dnem KDd i jego prędkości, jeżeli znana jest jego prędkość V w , kąt drogi po wodzie KDw oraz parametry prądu czyli kierunek i jego prędkość V p polega na zsumowaniu wektorów V w i V p .
— Rys Graficzna metoda wyznaczania KDd i KDw.
Wyznaczenie kąta drogi po wodzie KDw jakim powinien płynąć jacht przy znanych parametrach prądu by osiągnąć żądany kąt drogi nad dnem KDd polega na wykreśleniu na mapie KDd oraz wektora prądu V p . Następnie z końca wektora V p (punkt B) należy zakreślić na kierunku KDd (punkt C) łuk o promieniu równym prędkości jachtu po wodzie V w . Odcinek BC jest szukanym kierunkiem KDw, natomiast długość odcinka AC prędkością jachtu nad dnem.
Rozróżniamy dwa wypadki żeglugi na prądzie
Wypadek prosty
— Rys Wypadek prosty żeglugi z prądem i pod prąd.
Wypadek złożony
Składanie szybkości.
— Rys Wypadek złożony – składanie szybkości.
Kąt NOA = KDw (Kąt Drogi po wodzie) ; Kąt NOB = KDd (Kąt Drogi nad dnem) ; Kąt NOC = Kp (Kierunek prądu) ; LDw (Linia Drogi po wodzie) ; LDd (Linia Drogi nad dnem).
Trójkąt OAB, którego bokami są wektory szybkości nazywamy trójkątem szybkości. Trójkąt szybkości może być wykreślany dla dowolnej jednostki czasu w zależności od okoliczności, należy pamiętać, że poszczególne wektory muszą być wykreślane w jednakowych jednostkach czasu.
Zestawienie definicji:
Szybkość nad dnem (Vd), jest to ilość mil morskich (Mm) przebyta przez statek w ciągu jednej godziny (h) nad dnem.
Odległość nad dnem (d), jest to odległość przebyta w odniesieniu do dna.
Droga nad dnem (Dd), jest to kierunek drogi i przebyta odległość w milach morskich (Mm) nad dnem liczona od określonego punktu.
I. Pierwszy problem. Jesteśmy bierni względem prądu
Rozwiązanie graficzne
Dane: KDw, Vs, Kp, Vp
KDw = 115
Vs = 12w
Kp = 050
Vp = 4w
Szukane: KDd, Vd
KDd = ?
Vd = ?
KDd = 100,5° ; pp = (-14,5) ; Vd = 14,4 w
Rozwiązanie matematyczne
Rozwiązuje się przy pomocy gotowych tablic, specjalnie do tego stworzonych. Takie dane można znaleźć w Tablicach Nawigacyjnych lub w Rocznikach Astronomicznych a także i w innych wydawnictwach nautycznych.
Podaję przykład obliczeń z Tablic Nawigacyjnych (polskich).
Argumentem wejścia do tablic jest: (m) i (q)
m = Vp ⁄ Vs stosunek szybkości prądu do szybkości statku
q = KDw − Kp jest to kąt zawarty między KDw a Kp
q = KDw − Kp = 115 – 050 = 065
m = Vp ⁄ Vs = 4 ⁄ 12 = 0,33
Tymi wielkościami (q = 065) i (m = 0,33) wchodzimy do tablic i odczytujemy interesujące nas poprawki.
Będzie to (pp = −14,5)
Szybkość nad dnem obliczamy tak samo jak w II problemie żeglugi na prądzie. W tym wypadku nie jest ona zbyt potrzebna bo jesteśmy bierni wobec prądu. A, gdy mimo to szybkość jest nam potrzebna to można ją bardzo łatwo obliczyć.
W zasadzie to I problem w nawigacji jest nie używany, ale musimy mieć świadomość, że istnieje. Proszę zauważyć, że jednym z argumentów wejścia do tablic jest KDw, można się tu doszukać analogii do KR, KM i KK kiedy obliczamy cp, musimy użyć (do tabeli dewiacji) KM, argumentu nigdy nie wykreślanego na mapie. To samo w wypadku KDw, z tym, że tutaj zakładamy, że KDw = KDd, dlatego argumentem wejściowym do tablic jest – “q”.
Należy uważnie zapoznawać się z tablicami, jakich argumentów potrzebują.
II. Drugi problem. Przeciwstawiamy się prądowi. Obliczanie “pp”
Dotyczy przeciwstawiania się prądowi, czyli jakim KDw iść, żeby wychodząc z punktu “A” dojść do punktu “B”.
Rozwiązanie graficzne
Dane: KDd, Vs, Kp, Vp
KDd = 250
Vs = 10w
Kp = 150
Vp = 4w
Szukane: KDw, Vd
KDw = ? (kurs podajemy sternikowi)
Vd = ?
KDw = 273 (kurs podajemy sternikowi) ; Vd = 8,2w
Rozwiązanie matematyczne
II problem żeglugi na prądzie rozwiązujemy za pomocą tablic. Argumentami wejścia do tablicy są: “m” i “p”
p = KDd − Kp
m = Vp ⁄ Vs
p = 250 − 150 = 100
m = 4 ⁄ 10 = 0,40
z tablicy odczytujemy: pp = (−23,2) ; k = 0,85
KDw = KDd − (±pp) = 250 − (−23,2) = 273,2
Vd = k ∗ Vs = 0,85 ∗ 10 = 8,5 w
III. Trzeci problem. Szukamy elementów prądu, po dopłynięciu do celu.
Dane: punkt wyjścia (φ) A i (λ) A, KDw, Vs, i PO po upływie czasu “t”
Szukane: Kp, Vp
Zarówno Kp, Vp, pp możemy obliczyć graficznie na mapie jak i matematycznie (dane z mapy). Sposób nie stosowany w żegludze.
Łatwo zauważyć, że mamy trzy problemy złożone żeglugi na prądzie, a tylko jeden stosujemy. Bez względu na to jak rozwiązujemy problem (graficznie czy matematycznie) jest to trochę pracochłonne i skomplikowane. Nawigator w zasadzie na mapie powinien mieć narysowany KDd, i opis PO (czas i log), każda inna dodatkowa kreska zamazuje nam obraz nawigacji na mapie, a ciągłe wycieranie gumką mapy, wyciera i mapę, która szybko nie nadaje się do użytku.
Dlatego najlepszym sposobem na rozwiązanie problemów żeglugi na prądzie jest zastosowanie do obliczeń kalkulatora z funkcjami trygonometrycznymi i znajomość dwóch prostych wzorów.
Żegluga na prądzie z użyciem kalkulatora
Do obliczeń elementów żeglugi na prądzie, czyli pp i Vd stosujemy dwa wzory:
Do obliczenia pp
sin (pp) = [Vp ∗ sin (Kp − KDd)] ⁄ Vs
Do obliczenia Vd
Vd = [Vs ∗ cos (pp)] + [Vp ∗ cos (Kp − KDd)]
KDd = Kąt Drogi nad dnem
Kp = Kierunek prądu
Vs = Szybkość statku po wodzie
Vp = Szybkość prądu
Vd = Szybkość statku nad dnem
pp = Poprawka na prąd
Przykład
pierwszy z II problemu żeglugi na prądzie.
KDd = 250
Vs = 10w
Kp = 150
Vp = 4w
Jakim kursem należy sterować (KDw) i jaka będzie szybkość statku
Obliczamy kąt między Kp a KDd
Kp − KDd = 150 − 250 = (−100)
Następnie obliczamy pp
Sin (pp) = 4 ∗ sin (−100) ⁄ 10 = (−0,3939231)
pp = (−23,198828) = (−23,2)
A więc KDw = KDd – (±pp) = 250 − (−23,2) = 273,2
Następnie obliczamy szybkość statku nad dnem
Vd = [10 ∗ cos (−23,2)] + [4 ∗ cos (−100)] = [9,19] + [−0,69] = 8,49w
Przykład
drugi (wypadek prosty żeglugi na prądzie).
KDd = 300
Vs = 8,4w
Kp = 300
Vp = 2,2w
Kp − KDd = 300 − 300 = 000
sin (pp) = [(2,2 ∗ sin (000)] ⁄ 8,4 = 0
pp = 0
KDw = 300 − 0 = 300
Vd = (8,4 ∗ cos 0) + (2,2 ∗ cos 0) = [8,4] + [2,2] = 10,6w
Metoda ta jest bardzo dobra, jej zalety to:
Obliczamy pp od razu z odpowiednim znakiem. Nie musimy myśleć na którą burtę spycha nas prąd.
Wartości kątów wprowadzamy z takimi znakami, jakie nam wychodzą z matematycznych obliczeń, a więc nie ma kątów uzupełniających, redukujących itd.
Uwaga ostatnia to kalkulator. Są różne typy kalkulatorów i inne robi się na nich operacje klawiszami, ale wynik musi być ten sam!
Nawigowanie w rejonach pływowych Poprzedni rozdział
키워드에 대한 정보 prądy morskie ciepłe i zimne mapa
다음은 Bing에서 prądy morskie ciepłe i zimne mapa 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.
이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!
사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 OCEAN CURRENTS -Types, Circulation Patterns, Theories, Mapping
- upsc geography ias
- ocean currents
- ocean
- ocean currents explained
- currents
- ocean current
- deep ocean currents
- ocean currents upsc
- types of ocean currents
- ocean currents in hindi
- ocean currents geography
- ocean currents of the world
- what causes ocean currents
- ocean currents geography upsc
- ocean currents trick to remember
- ocean current (literature subject)
- surface currents
- current
- oceans
- ocean currents – water
- ocean currents mrunal
- ocean currents summary
OCEAN #CURRENTS #-Types, #Circulation #Patterns, #Theories, #Mapping
YouTube에서 prądy morskie ciepłe i zimne mapa 주제의 다른 동영상 보기
주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 OCEAN CURRENTS -Types, Circulation Patterns, Theories, Mapping | prądy morskie ciepłe i zimne mapa, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.
