당신은 주제를 찾고 있습니까 “praca klasowa z lektury mały książe – Mały Książę – streszczenie lektury“? 다음 카테고리의 웹사이트 you.khunganhtreotuong.vn 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: you.khunganhtreotuong.vn/blog. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 lekturek.pl 이(가) 작성한 기사에는 조회수 865,875회 및 좋아요 30,717개 개의 좋아요가 있습니다.
Table of Contents
praca klasowa z lektury mały książe 주제에 대한 동영상 보기
여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!
d여기에서 Mały Książę – streszczenie lektury – praca klasowa z lektury mały książe 주제에 대한 세부정보를 참조하세요
Lista wszystkich streszczeń – https://www.lekturek.pl
Tekst – https://www.lekturek.pl/maly-ksiaze-streszczenie-lektury/
LEKCJE MATEMATYKI:
https://www.youtube.com/channel/UCLb0PS4ecVXfsxO3mjPKLSg/
💲 wsparcie 💲 PayPal 💲 szybki przelew 💲
💰 https://www.paypal.com/cgi-bin/webscr?cmd=_s-xclick\u0026hosted_button_id=YW9RHKN7YHKP4\u0026source=url
Wesprzyj rozwój kanału na Patronite:
💰 https://patronite.pl/lekturek
FB: https://www.facebook.com/lekturek
Przedstawiamy streszczenie Małego Księcia. Ponadto zapraszamy na stronę https://www.lekturek.pl, gdzie znajdziecie inne streszczenia lektur szkolnych.
praca klasowa z lektury mały książe 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.
Praca klasowa z lektury “Mały Książę” | tekst nr 17469
Praca klasowa z lektury “Mały Książę” … 1. Zredaguj notkę biograficzną na temat autora „Małego Księcia”. Wybierz najważniejsze, według ciebie, …
Source: www.edukacja.edux.pl
Date Published: 5/10/2021
View: 9981
Wypracowania – Mały Książę
Mały Książę to kopalnia mądrości. Nic więc dziwnego, że jest częstym tematem zadań domowych i prac klasowych. Wypracowania, rozprawki, eseje.
Source: malyksiaze.net
Date Published: 3/12/2021
View: 4947
Mały Książę – Wypracowania – Wypracowania24.pl
Przyjaźń jest bardzo istotną częścią życia człowieka. Bez niej nasze życie staje się puste, natomiast obecność choćby jednego prawdziwego przyjaciela może …
Source: wypracowania24.pl
Date Published: 10/11/2022
View: 6287
Mały Książę – praca domowa – AleKlasa
Mały Książę – lektura dla dzieci czy dorosłych? Istnieją książki, takie jak Alicja w krainie czarów czy Kubuś Puchatek, które w zasadzie przeznaczone są …
Source: aleklasa.pl
Date Published: 9/19/2022
View: 239
Test Mały książę – podręcznik Lektury
Test Mały książę, Mały książę podręcznika Lektury dla Klasa II. Przygotuj się do klasówki i sprawdzianu.
Source: klasowka.onet.pl
Date Published: 1/9/2022
View: 3813
„Mały Książę” – test znajomości lektury – Prosty Polski
“Mały Książę” – sprawdź, czy dobrze znasz lekturę! “Mały Książę” – pytania na kartkówkę. Lista pytań i odpowiedzi na test z “Małego …
Source: prostypolski.pl
Date Published: 5/1/2022
View: 9738
Mały Książę – list do Róży. – Sciaga.pl
Błąkałem się po kosmosie. Przebyłem długą drogę i poznałem wielu ludzi. W każdym z nich odnajdywałem cząstkę Ciebie. Światło lampy latarnika przypominało …
Source: sciaga.pl
Date Published: 6/15/2022
View: 5578
Mały książę sprawdzian z lektury – Materiały dydaktyczne
cytaty z lektury “Mały Książę” – Test wiedzy z lektury “Mały Książę” – Mały Książę – Symbole w “Małym Księciu” – Mały Książę – “Mały Książę” – symbole.
Source: wordwall.net
Date Published: 8/12/2022
View: 6089
“Mały Książę” – Test z Lektury | QuizMe – Quizy
Test z lektury “Mały Książę” (Antoine de Saint-Exupéry). Test składa się z 12 pytań. O co poprosił narratora Mały Książę? Co Mały Książę codziennie rano …
Source: www.quizme.pl
Date Published: 3/13/2022
View: 9803
주제와 관련된 이미지 praca klasowa z lektury mały książe
주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Mały Książę – streszczenie lektury. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.
주제에 대한 기사 평가 praca klasowa z lektury mały książe
- Author: lekturek.pl
- Views: 조회수 865,875회
- Likes: 좋아요 30,717개
- Date Published: 2017. 10. 30.
- Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=grPpvAWJpV0
Jakie mogą być tematy na wypracowaniu z Małego Księcia?
- “Czym dla ptaka są skrzydła, tym dla człowieka przyjaźń” – na podstawie książki “Mały książę” Anya ([email protected])
- Prawdziwa miłość nie wyczerpuje się nigdy. – refleksje na temat myśli wyrażonej przez A. …
- Jak Mały Książę umotywowałby swój powrót do róży. w liście zostawionym narratorowi.
Jakie mogą być pytania na sprawdzianie z lektury Małego Księcia?
…
- Kto napisał „Małego Księcia”? …
- Komu autor „Małego Księcia” zadedykował swoją książkę? …
- Jak nazywała się planeta, którą zamieszkiwał Mały Książę? …
- Dlaczego Mały Książę wyruszył w podróż? …
- Co narysował sześcioletni narrator? …
- O rysunek czego poprosił Mały Książę narratora?
Jak wygląda Mały Książę opis postaci?
Był dzieckiem o złocistych włosach, poważnych oczach i dźwięcznym śmiechu. Na szyi zawsze nosił złocisty szalik. Chłopiec przez całe życie mieszkał na swojej planecie. Prowadził uporządkowane życie, codziennie wypełniając te same obowiązki, takie jak: czyszczenie kraterów trzech wulkanów i wyrywanie pędów baobabów.
Ile razy w ciągu jednego dnia Mały Książę widział zachód słońca?
– Pewnego dnia oglądałem zachód słońca czterdzieści trzy razy – powiedział Mały Książę, a w chwilę później dodał: – Wiesz, gdy jest bardzo smutno, to kocha się zachody słońca.
Jak dobrze napisać wypracowanie?
- Wstęp – rozpocznij od nawiązania do tematu wypracowania. …
- Rozwinięcie – rozwijasz temat pracy, dzieląc treść rozwinięcia na akapity, zgodnie z planem pracy. …
- Zakończenie – w tym miejscu musisz podsumować swoje dotychczasowe zapiski.
Co sprawia że człowiek jest szczęśliwy Mały Książę?
Z bratnią duszą można przeżyć wiele wspaniałych chwil. Przebywając z nim każda chwila staje się fantastyczna i niepowtarzalna. To jest właśnie prawdziwe szczęście, bo “Nawet w obliczu przyjaciela przyjemna jest myśl posiadania przyjaciela”.
O co martwi się narrator po odejściu Małego Księcia?
Piątego dnia Mały Książę próbował dociec, do czego służą kwiatom kolce. Narrator akurat zajęty był naprawianiem silnika. Martwił się, że nie zdoła usunąć usterki, a woda do picia już się kończyła. Odpowiedział więc nieco szorstko, że kwiaty wytwarzają kolce z czystej złośliwości.
Dlaczego nic nie chciał się bawić z Małym Księciem?
Lis odparł, że nie może bawić się z nim, ponieważ nie jest oswojony. Mały Książę wyznał, że szuka ludzi. Zwierzę wyjaśniło, że ludzie mają strzelby i sprawiają tym mnóstwo kłopotów, a ich jedyną zaletą jest fakt, że hodują kury. Zapytał, czy książę szuka kur.
Jak nazywała się planeta na której był Mały Książę?
(„Mały Książę” A. De Saint-Exupery) Planeta B-612 była właściwie niewielką asteroidą. Jest wielkości domu i można co minutę oglądać zachód Słońca – wystarczy przesunąć tylko krzesełko.
Jakie są motywy w Małym Księciu?
- Motyw chciwości. Człowieka chciwego i zachłannego reprezentuje Bankier. …
- Motyw nałogu. Motyw nałogu i uzależnienia poznajemy, gdy Mały Książę odwiedza planetę Pijaka. …
- Motyw próżności. ad. …
- Motyw władzy. Pojawia się podczas wizyty Małego Księcia na planecie Króla.
Jaki był Mały Książę cechy charakteru?
Był pracowity i systematyczny, czuł wielką potrzebę przyjaźni. Jak na małego chłopca był bardzo wrażliwy, wierny przyjaciołom, a także troskliwy o ich potrzeby, szanował zawsze poglądy rozmówców. Uważał, że kłamstwo jest złe i je potępiał. Czasami objawiała się jego naiwność i lekkomyślność.
O co chodzi w książce Mały Książę?
Mały Książę jest książką opowiadającą o dorastaniu do wiernej miłości, do prawdziwej przyjaźni i odpowiedzialności za drugiego człowieka. Stawia pytania o hierarchię wartości czy sens więzi między ludźmi. Za postacią głównego bohatera skrył się sam Exupéry.
Dlaczego Mały Książę lubił oglądać zachody słońca?
Chłopiec wyznał, że pewnego dnia widział zachód słońca czterdzieści trzy razy. Po chwili stwierdził, że jak ktoś jest bardzo smutny, to lubi zachody słońca.
Z kim się spotkał Mały Książę?
“Mały Książę” – ile planet odwiedził Mały Książę? Planeta B 612, na której mieszkał Mały Książę znajdowała się niedaleko sześciu innych niewielkich planet: 325, 326, 327, 328, 329, 330. Każdą z nich odwiedził Mały Książę i na każdej spotkał jej mieszkańca. Byli to: Król, Pijak, Próżny, Bankier, Latarnik, Geograf.
Kiedy Mały Książę zrozumiał że kocha różę?
Piątego dnia Mały Książę zapytał, czy baranek zjada też kwiaty. Gdy Pilot powiedział mu, że tak, chłopiec się przeraził i opowiedział o swojej Róży.
Jakie problemy miał Mały Książę?
Autor obnaża ich próżność, głupotę, nałogi, patrzenie na świat przez pryzmat materialnych korzyści, żądzę posiadania władzy, brak poszanowania dla wartości nadrzędnych, jakimi są: miłość, przyjaźń, odpowiedzialność, wierność jakiejś idei. Nie cenią dobroci, nie szanują tego, co wzniosłe i piękne.
Czy posiadanie przyjaciół pomaga w życiu Mały Książę rozprawka?
Prawdziwa przyjaźń pozbawia nas egoizmu, uczy lojalności i przywiązania do drugiej osoby. Sprawia, że nasze życie jest barwniejsze i nie odczuwamy samotności. Przyjaciel to osoba, do której zawsze możemy się zwrócić z naszymi problemami i oczekiwać od niej wsparcia w trudnych chwilach.
Czy Mały Książę mógłby być moim przyjacielem rozprawka?
Uważam, że Mały Książe mógłby zostac moim przyjacielem ponieważ jest wspaniałym chłopcem posiadającym wiele zalet. W porównaniu z innymi ludźmi, którzy czynią zło celowo, On robi to nieświadomie i zawsze stara sie naprawiac swoje błędy. Jego serce jest czyste. Przykładem jest uczucie Księcia do róży.
Czy podroze ksztalca maly ksiaze?
„Każda podróż zaczyna się od pierwszego kroku”, a „Idąc prosto przed siebie nie można zajść daleko”. Dzięki podróżom zdobywamy nowe doświadczenia, poszerzamy wiedzę, uczymy się i kształcimy. Tak samo było w przypadku Małego Księcia, bohatera książki napisanej przez Antoine de Saint-Exupery.
Praca klasowa z lektury “Mały Książę”
IMIĘ I NAZWISKO………………… KLASA ………………….
1. Zredaguj notkę biograficzną na temat autora „Małego Księcia”. Wybierz najważniejsze, według ciebie, informacje. Napisz od 7 do 10 zdań. (5p.)
………………………………….
………………………………….
2. Udowodnij, że w „Małym Księciu” zarówno dzieci, jak i dorośli mogą znaleźć coś dla siebie. Zwróć uwagę na: bohaterów, poglądy narratora, tematyką utworu, dedykację, ilustracje, język, jakim jest napisana książka. (6p.)
„Mały Książę” książką dla dzieci „Mały Książę” książką dla dorosłych
Bohaterowie
Poglądy
narratora
Tematyka
utworu
Dedykacja
Ilustracje
Język, jakim jest napisana książka
3. W imieniu Małego Księcia napisz liścik do róży, w którym powiadomisz o odejściu z planety i uzasadnisz swoją decyzję (podaj przynajmniej 2 uzasadnienia). Napisz od 7 do 10 zdań. (5p.)
………………………………….
…
4. O jakich ludzkich wadach miał okazje przekonać się Mały Książę podczas swojej podróży? Podaj 3 przykłady negatywnych cech i określ przy każdej z nich, który bohater ją reprezentował? (2p.)
a) ………………………………….-………………………………….
b) ………………………………….-…………………………………
c) ………………………………….-………………………………..
5. Jakim według ciebie gatunkiem literackim jest „Mały Książę”? Uzasadnij odpowiedź. (3p.)
………………………………….
………………………………….
6. Zachęć turystów do przybycia na planetę Małego Księcia. Napisz min. 10 zdań (6p.).
………………………………….
Wypracowania
Mały Książę to kopalnia mądrości. Nic więc dziwnego, że jest częstym tematem zadań domowych i prac klasowych. Wypracowania, rozprawki, eseje. Oto kilka przykładów.
Jeżeli uważasz, że twoje wypracowanie, rozprawka, dialog, własna kontynuacja historii, list na temat “Małego Księcia” są interesujące, jeżeli zostały wysoko ocenione lub nagrodzone i chciałbyś pokazać je innym – napisz do nas. Chętnie je opublikujemy.
Czym dla ptaka są skrzydła, tym dla człowieka przyjaźń
– na podstawie książki “Mały książę”.
“Wykreślić ze świata przyjaźń… To jakby zagasić słońce na niebie, gdyż niczym lepszym ani piękniejszym nie obdarzyli nas bogowie” (Cyceron) Przyjaźń jest jednym z najwspanialszych doznań, jakiego może doświadczyć człowiek, wielokrotnie wspominanym w literaturze. Najpiękniejszą książką, apologią przyjaźni jest “Mały książę”, w której nawet dedykacja odnosi się do tej wartości: “…ten dorosły jest moim najlepszym przyjacielem na świecie…”. Dlatego na podstawie powyższego dzieła zamierzam omówić tytułowy temat.
R E K L A M A
Mały książę prawdopodobnie mieszka na bardzo małej planecie B-612 i jest jedynym jej mieszkańcem. Wiele czasu spędza na wyrywaniu pędów baobabu, przeczyszczaniu wulkanów i obserwacji zachodów słońca. Czasami pojawiają się tam kwiaty, z jedną koroną płatków, które umierają przed upływem dnia. Pewnego razu pojawia się nowa roślina – róża – arogancka, chłodna i wymagająca. Chłopiec codziennie o nią dba, w zamian otrzymując jej oziębłość. Wydaje mu się jednak, że nie jest mu ona obojętna. Przyjaźń? Niepewny swoich uczuć postanawia wyruszyć w podróż; dopiero przy pożegnaniu, kwiat szczerze wyznaje mu miłość. Skąd się wzięło i gdzie się podziało poprzednie jej nastawienie? Czemu książę polubił “efemeryczne kwiecie”, które go tak traktowało? Dlaczego chłopiec nie próbował zaprzyjaźnić się z roślinami, których żywot był krótki?
Zachowanie róży było spowodowane obawą związaną z odrzuceniem i brakiem akceptacji. Gdy książę wyjeżdżał, zrezygnowała z dumy. Chciała, by wiedział o jej uczuciach. Na drugie pytanie, które postawiłam, odpowiem cytatem Aleksandra Fredry: “Przyjaciół kochamy dla ich wad, bo lubimy, gdy ktoś też je ma”. Poza tym w każdym jest coś dobrego i niepowtarzalnego. Myślę, że chłopiec odnalazł to także w swojej “oziębłej miłości”. Zastanawia mnie jeszcze, z jakiego powodu nie docenił “jednodniowej więzi”, w końcu każde uczucie jest wieczne i tak samo cenne. “Ograniczona czasem” znajomość też byłaby ważna: “Rzeczy zmieniają się wokół nas, zmieniają się także i ludzie, którzy zniżają się do poziomu rzeczy, ale nie zmieniają się przyjaciele, co udowadnia, że przyjaźń to coś boskiego i nieśmiertelnego” (Antonio Rosmini). Jedynym wytłumaczeniem tego zdarzenia może być sytuacja, w której chłopcu nie udało się nawiązać kontaktu z kwiatami o jednej koronie. To my wybieramy sobie przyjaciół, którzy będą wnosić w nasze życie więcej dobra niż stu wrogów.
Podróż Małego księcia w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie “Czym jest przyjaźń” zakończyła się na Ziemi. Spotkał tam różne postacie, ale “zbliżył się” tylko do dwóch: lisa i pilota… Gdy wędrował tak po naszej planecie, trafił do ogrodu, gdzie spotkał pięć tysięcy róż, a przecież jego kwiat mówił, że jest jedyny na świecie… W swojej rozpaczy poznał lisa, który pragnął być oswojonym: “Wszystkie kury są do siebie podobne i wszyscy ludzie są do siebie podobni. To mnie trochę nudzi. Lecz jeślibyś mnie oswoił, moje życie nabrałoby blasku. Z daleka będę rozpoznawał twoje kroki – tak różne od innych. Na dźwięk cudzych kroków chowam się pod ziemię. Twoje kroki wywabią mnie z jamy jak dźwięki muzyki. Spójrz! Widzisz tam łany zboża? Nie jem chleba. Dla mnie zboże jest nieużyteczne. Łany zboża nic mi nie mówią. To smutne! Lecz ty masz złociste włosy. Jeśli mnie oswoisz, to będzie cudowne. Zboże, które jest złociste, będzie mi przypominało ciebie. I będę kochać szum wiatr w zbożu….” I wtedy chłopiec zrozumiał… Róża była jedyna, była JEGO RÓŻĄ.
Przez przyjaźń z lisem zrozumiał bardzo wiele, a na pożegnanie otrzymał sekret: “…dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu.” Ta myśl powinna przyświecać każdemu człowiekowi, na każdym kroku w jego życiu. Mały książę ją rozumiał i właśnie dlatego pokochał kwiat, mimo jego arogancji, odkrył starannie skrywane wnętrze, obawiające się zranienia. Poznał ją…
Kolejną postacią w życiu chłopca był pilot, gotowy na poświęcenia, rozumiejący to, co tylko dzieci mogą zrozumieć swoimi czystymi spojrzeniami: “Kpiłem z młotka, ze sworzenia, z wody i ze śmierci. Na jednej gwieździe, na planecie, na mojej Ziemi był Mały Książę, którego musiałem pocieszyć” – prawdziwy przyjaciel.
Mały Książę zrozumiawszy, swoje uczucia w stosunku do róży, postanawia powrócić na swoją planetę. Niestety jego ciało było za ciężkie i poprzez śmiertelne ukąszenie i rozstanie się z ciałem mógł wrócić do domu. Dla mnie piękna jest przyjaźń, w której pilot pozwala chłopcu umrzeć, bo taka jest jego wola. Chce dla niego jak najlepiej i wierzy w jego duszę, którą nie zginie. “Chcąc być czyimś przyjacielem, trzeba stać się godnym przyjacielem” (Nikołaj Gogol). Pozwala mu odejść, mimo że bardzo go kocha – wie, co dla niego dobre, oraz wierzy, że nie zważając na rozstanie, ich przyjaźń będzie trwała: “Kiedy żegnasz przyjaciela, nie smuć się, ponieważ jego nieobecność pozwoli ci dostrzec to, co najbardziej w nim kochasz” (Gibrian Kahil Gibrian). Dla pilota największym dylematem jest “Czy baranek zjadł różę?”. Dla księcia bowiem więź z kwiatem była najcenniejszą rzeczą, jaką posiadał. Myślę, że bohater znalazł odpowiedzi na wszystkie swoje pytania i jest szczęśliwy ze swoim kwiatem.
Uważam, że temat “przyjaźni” opisałam wystarczająco dokładnie, a czytelnika mojej pracy zachęcam do własnych refleksji. Na koniec jestem gotowa zaryzykować zdanie:
“Mały książę to najpiękniejsza książką o przyjaźni, jaka kiedykolwiek została napisana”.
Prawdziwa miłość nie wyczerpuje się nigdy
– refleksje na temat myśli wyrażonej przez A. de Saint-Exupery w Małym Księciu
R E K L A M A
Miłość to uczucie wzbogacające człowieka, składa się ona na pełnię ludzkiego życia i szczęścia, pozwala pokonywać problemy i sprawia, że jesteśmy silni psychicznie. Prawdziwą głęboką miłość trudno sobie wyobrazić, tak jak trudno wyobraźnią objąć wszechświat. Ona jest jak źródło lub studnia, z której czerpiesz, a wody mimo to nie ubywa. Ponieważ nie można jej zmierzyć, nie można jej też wyczerpać.
Miłość nie musi być odwzajemniona, gdyż ważne jest samo uczucie i radość z jego przeżywania. Miłość jest uczuciem, którego się nie zapomina i kto raz przeżył szczęście z nią związane, będzie za nią tęsknił i szukał jej wokół siebie.
Im więcej dajesz tej miłości, tym więcej ci jej zostaje. Jest ona jak nasionko, które wyrasta w piękne drzewo. Częstujesz innych owocami, ale rośnie nadal, wypuszcza nowe gałęzie i rodzi coraz więcej owoców. Można by powiedzieć, że zasoby miłości, jakie człowiek w sobie nosi, rosną w sposób przeczący logice. Im więcej daję, tym więcej mam. I chociaż twierdzenie to kłóci się z rozsądkiem matematycznym, czujemy, że jest ono prawdziwe, że tak po prostu jest.
Miłość jest siłą twórczą, wzmacnia w nas radość życia, daje poczucie siły, zwielokrotnia tolerancję na cudze niedostatki. Jest więc czymś, co człowiek powinien pielęgnować i chronić w sobie. Myślę, że każdy umie kochać i tylko od niego zależy, czy chce podzielić się tym uczuciem z innymi.
Jak Mały Książę umotywowałby swój powrót do róży
w liście zostawionym narratorowi.
Planeta MK. 14 V 1947 r.
Drogi Przyjacielu!
Zapewne zastanawiasz się, dlaczego tak nagle Cię opuściłem. Otóż dokładnie rok temu przybyłem na Ziemię i wylądowałem na pustyni. Wydawała mi się wtedy ogromna i dziwna. Jak wiesz, moja planeta jest maleńka. Tak mała, że można ją obejść w kilka minut. Mam na niej trzy wulkany i różę. Ach, zapomniałem, że teraz mam także baranka, którego mi narysowałeś. Niestety zapomniałeś dorysować rzemień do jego kagańca i bałem się, że może zjeść mój kwiat, lecz oboje bardzo się zaprzyjaźnili.
Róża jest dla mnie bardzo ważna. Zrozumiałem to dopiero w czasie podróży. Czy pamiętasz, jak opowiadałem Ci o mojej przyjaźni z lisem? Zanim go oswoiłem był taki, jak tysiące innych lisów. Dopiero po zaprzyjaźnieniu się z nim zrozumiałem, że jest jedyny w swoim rodzaju. To on uświadomił mi, że jesteśmy odpowiedzialni za tych, których “oswajamy”. Tak samo jest z różą. Uciekając od niej uważałem, że jest samolubna i zarozumiała. To nieprawda. Spotkałem tysiące kwiatów, lecz żaden z nich nie był podobny do mojego. Zbyt dużą wagę przywiązywałem wówczas do jej słabostek, nie zwracając uwagi na łączące nas uczucie. Teraz już wiem, że dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. Na szczęście ona mi przebaczyła. Teraz opiekuję się nią, gdyż bardzo łatwo się zaziębia. Gdy byłem nieobecny,z trzech gąsienic wyrosły motyle. Czy nie uważasz, że są one jakby skrawkami tęczy? One także polubiły moją różę i często dotrzymują nam towarzystwa.
Czy pamiętasz naszą rozmowę o kolcach u kwiatów? Miałeś rację, że nie są one do niczego potrzebne. Kwiaty są słabe i delikatne. Wymagają troskliwej opieki. Muszę chronić moją różę, gdyż jest dla mnie najważniejsza. Wiem, że jest mi wdzięczna, choć tego nie okazuje.
Wybacz, że odszedłem bez pożegnania i nie martw się, że sposób mego powrotu do domu był bolesny. O wiele bardziej cierpiałem z powodu rozłąki z moim kwiatem. Od przelatujących ptaków dowiedziałem się, że napisałeś książkę o naszym spotkaniu. Cieszę się bardzo. Mam nadzieję, że pozwoli ona zrozumieć czytelnikowi, czym jest przyjaźń i miłość.
Bądź szczęśliwy i nigdy nie stań się dorosłym.
Twój Mały Książę
BIBLIOGRAFIA:
Wypracowania24.pl
„Nawet w obliczu śmierci przyjemna jest świadomość posiadania przyjaciela” – rozprawka. „Mały Książę” A. de S. Exupery Przyjaźń jest bardzo istotną częścią życia człowieka. Bez niej nasze życie staje się puste, natomiast obecność choćby jednego prawdziwego przyjaciela może sprawić, że wszystko nabiera głębszego sensu. Przyjaciele są jak członkowie najbliższej rodziny, których możemy sami sobie wybrać. Mały Książę spędził swą długą podróż po wiel… »
„Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu” – rozprawka na podstawie „Małego Księcia” A. de Saint-Exupery’ego W powieści A. de Saint-Exupery’ego „Mały Książę” autor porusza zagadnienie przyjaźni, opisując ją jako jedną z najbardziej znaczących wartości w życiu. Jej bohater, Mały Książę, wygłasza bardzo dobrze znane słowa: „Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu”. Czy stwierdzenie to jest pr… »
Historia Róży i Małego Księcia – „Mały Książę” Antoine de Saint-Exupery „(…) Róża rozwinęła się pewnego dnia, niespodziewanie, z ziarenka, przygnanego nie wiadomo skąd i Mały Książę przyglądał się z bliska łodyżce, która była zupełnie niepodobna do innych”. W ten sposób zaczęła się znajomość Małego Księcia z tym jakże pięknym, acz bardzo zadufanym w sobie, egoistycznym i sam… »
Moje spotkanie z Małym Księciem – kartka z pamiętnika To było niezwykłe, niesamowite spotkanie! Kto by się spodziewał, że ten mały, niczym nie wyróżniający się chłopiec, zmieni tak wiele w moim życiu! Och, Mały Książę! Gdzie jesteś teraz? Czy powróciłeś na swoją planetę, jak zamierzałeś? Czy twoja ukochana Róża nie jest już sama? W końcu, trzeba to powiedzieć, zostawił… »
„Wracam do Róży. Już wiem, na czym polega przyjaźń” – kartka z pamiętnika Małego Księcia Sahara, 13 marca 1941 r. Mija właśnie czwarty dzień, od kiedy opuściłem swoją planetę i …Różę… Właśnie …Róża…Ciekawe jak sobie radzi? Została przecież na mej planecie zupełnie sama. Taka krucha i bezbronna… Och, różo! Ale przecież ona nie jest bez winy! Te jej wszystkie zachcianki, żądan… »
List Małego Księcia do Róży napisany z Ziemi – Antoine de Saint-Exupéry „Mały Książę” Droga Różo!Od kilku dni przebywam na przedziwnej planecie zwanej Ziemią. Jakże różni się od naszej! Przede wszystkim jest większa, dużo większa, tak, że nie mogę już wędrować ze swoim krzesełkiem z jednego krańca na drugi, by dowolną ilość razy oglądać wschody i zachody słońca. Jej mieszkańcom należy się tylko jeden wschód i… »
Antoine de Saint-Exupéry „Mały Książę” – charakterystyka Róży Róża wyrosła na niewielkiej planecie Małego Księcia, właściwie nie wiadomo skąd. Małe nasionko zostało przyniesione siłą wiatru i zakiełkowało w nieprzychylnych warunkach. Róża bardzo długo czekała, by móc ukazać swoje piękno. Zamknięta w pąku, pieczołowicie przygotowywała się do rozkwitnięcia, układając swe płatki w idealny… »
Antoine de Saint Exupery „Mały Książę” – recenzja książki „Mały Książę” to opowieść o niezwykłym chłopcu. Jej autorem jest Antoine de Saint Exupery. Tytułowy bohater to przybysz z innej planety. W niczym nie przypomina jednak współczesnych wyobrażeń o przybyszach z kosmosu. Mały Książę to chłopiec, który opuszcza swoją malutką planetę – miejsce, które dobrze zna, … »
„Widzieć można tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu” – interpretacja i rozwinięcie tematu w oparciu o „Małego Księcia” Bohaterem książki Antoine de Saint Exupery’ ego pt: „Mały Książę” jest chłopiec zamieszkujący odległą planetę. Pewnego dnia opuszcza on swój dom i udaje się w podróż. Odwiedza różne planety, by ostatecznie trafić na Ziemię. Podczas wędrówki dowiaduje się różnych rzeczy, które złożę się potem … »
Antoine de Saint Exupery „Mały Książę” – czy Mały Książę dokonał słusznej oceny dorosłych? „Dorośli są bardzo dziwni” pomyślał Mały Książę – tytułowy bohater książki Antoine de Saint Exupery’ ego. Jest on mieszkańcem odległej, bardzo małej planety, na której ma trzy wulkany, różę oraz baobaby, z którymi toczy ciągłą walkę o miejsce. Jego świat jest prosty, uporządkowany i przyjazny. Pewnego razu Mały K… »
Antoine de Saint-Exupéry „Mały Książę” – artykuł o przyjaźni na podstawie lektury Narrator utworu Antoine’a de Saint-Exupéry’ego – Pilot samolotu, który uległa awarii – opowiada o swej krótkiej przyjaźni z chłopcem z innej planety: „(…) Minęło już sześć lat, odkąd mój przyjaciel opuścił mnie, zabierając swoją owieczkę. Próbuję go tutaj opisać jedynie po to, żeby go … »
„Mały Książę” Antoine de Saint Exupery’ ego – czym różni się od innych lektur? „Mały Książę” to opowieść o niezwykłym przybyszu z innej planety. Tytułowym bohaterem jest mały chłopiec, który podczas swojej wędrówki odwiedza różne planety, a w końcu przybywa także na Ziemię. Podroż pozwala chłopcu poznać świat dorosłych, którego jednak nie może zrozumieć. Pobyt na Ziemi kończy wędr&oa… »
Antoine de Saint-Exupéry „Mały Książę” – bohaterowie. Charakterystyka bohaterów drugoplanowych Postacie drugoplanowe w książce de Saint-Exupéry’ego są bohaterami niezwykle istotnymi – z ich pomocą i pod ich wpływem Mały Książę uczy się wielu nowych rzeczy, a przede wszystkim zdolności rozumienia świata dorosłych, który wydaje mu się zupełnie nieodgadniony. Swoje przygody opowiada Pilotowi – głównemu narrat… »
Motyw dziecka w literaturze na przykładzie „Blaszanego bębenka” Grassa oraz innych dzieł literackich Gunter Grass w swojej powieści „Blaszany bębenek” uczynił głównym bohaterem i narratorem trzyletnie dziecko. Pomijając literatury przeznaczoną dla dzieci, zabieg to bardzo rzadki. Ale Oskar Matzerath nie jest zwykłym trzylatkiem, właściwie nie sposób określić jednoznacznie jego wieku, ponieważ w dniu trzecich urodzin sp… »
„Stajesz się zawsze odpowiedzialny za to, co oswoiłeś” – zinterpretuj te słowa i rozwiń temat odwołując się do utworu „Mały Książę” Spotkanie z Lisem było bardzo ważną przygodą dla Małego Księcia. To Lis powiedział mu: „(…) stajesz się zawsze odpowiedzialny za to, co oswoiłeś”, dzięki niemu też zrozumiał, dlaczego jego Róża jest wyjątkowa. Chłopiec wyruszył w podróż, opuszczając swoją mała planetę, głównie dlatego, że zmęczyło go towarzystw… »
Czy Mały Książę jest rzeczywistą postacią czy wytworem wyobraźni? – Antoine de Saint Exupery „Mały Książę” Antoine de Saint Exupery napisał „Małego Księcia” w 1943 roku. W 1947 do książki dodał ilustracje. Ponieważ od dzieciństwa fascynowały go samoloty, postanowił zostać pilotem i przeżył niejeden wypadek lotniczy. Najpoważniejszy przytrafił mu się podczas lotu z Nowego Jorku do Ziemi Ognistej. Jego samolot rozbił się wówczas nad … »
Antoine de Saint-Exupéry – symbolika „Małego Księcia” Symbole zawarte w utworze Antoine’a de Saint-Exupéry’ego dają się dość łatwo odczytać, ponieważ bazują na motywach znanych w literaturze. Lecz autor nie poprzestaje na prostych interpretacjach, gdzie róża oznacza piękno, studnia życie, a wąż – zagrożenie. Poprzez ukazane wydarzenia nadaje tym symbolom szersze znaczenie, choć … »
Antoine de Saint-Exupéry „Mały Książę” – problematyka książki „Mały Książę” to niewielka książeczka napisana przez A. de S. Exupéry’ego. Wbrew pozorom, jej mała objętość nie świadczy o błahości tego dzieła. Jest wręcz przeciwnie, o czym zaraz będzie dane się nam przekonać. Przede wszystkim musimy przeprowadzić rozróżnienie pomiędzy dwiema płaszczyznami tego utworu. Za pierw… »
Antoine de Saint-Exupéry – biografia, życiorys Jean-Baptiste Antoine Marie Roger de Saint-Exupéry urodził się 29 czerwca 1900 r. w Lyonie. Na życzenie dziadka uczył się w szkole prowadzonej przez jezuitów. Już jako dziecko pisał wiersze i przejawiał zdolności techniczne. W wieku 15 lat rozpoczął naukę w Szwajcarii, a następnie w Paryżu. Studiował architekturę na Akademii Sztuk … »
A. de S. Exupéry „Mały Książę” – opracowanie „Mały Książę” to opowieść o spotkaniu pilota z małym chłopcem, który jako pierwszy z poznanych przez Pilota osób potrafił odszyfrować jego dziecięcy obrazek: węża boa, który zjadł słonia (do tej pory wszyscy mówili, że to kapelusz i uznawali Pilota za niepoważnego człowieka). Pilot dowiedział się, że Mały… »
Antoine de Saint-Exupéry „Mały Książę” – Mały Książę i Róża. Kto powinien czuć się winny? Rozprawka Relacje między Różą i Małym Księciem nie układały się najlepiej. Początkowy zachwyt minął, kiedy kwiat okazał się kapryśny i nieustannie niezadowolony. Mimo iż wcześniej chłopcu doskwierała samotność, dopiero nieporozumienia z Różą skłoniły go do opuszczenia planety. Podróż, w którą się wybrał, trwała rok i pozwoliła … »
Motyw przyjaźni – opracowanie na podstawie „Trzech muszkieterów” Dumasa i innych dzieł literackich „Wszyscy za jednego, jeden za wszystkich” – jak pisał Aleksander Dumas w powieści „Trzej muszkieterowie”. Przyjaźń to duchowa oraz emocjonalna wieź pomiędzy co najmniej dwojgiem ludzi. Jest najsilniejszym uczuciem, zaraz po miłości. Przyjaciel to osoba, która najlepiej nas zna, rozumie i wspiera, zarówno w d… »
Antoine de Saint-Exupéry „Mały Książę” – charakterystyka Małego Księcia Mały Książę to tytułowy bohater utworu Antoine’a de Saint-Exupéry’ego. Czytelnik poznaje go stopniowo dzięki opowieści pilota-narratora. Postać ta jest dość tajemnicza, ponieważ niechętnie odpowiada na jakiekolwiek pytania. Jego charakterystyka opiera się więc głównie na strzępkach informacji, jakie zdradza jakby przypadkowo … »
Dziecko jako bohater literacki – rozwiń temat na dowolnie wybranych trzech przykładach. Wypracowanie W polskiej literaturze bohater dziecięcy zaistniał dopiero w okresie pozytywizmu. Oczywiście dzieci pojawiały się na karach książek, ale jako bohaterowie drugoplanowi, niepełnoprawni. Pozytywizm zwrócił uwagę na ciężki los najbiedniejszych i sierot, okrutnie traktowanych przez dorosły świat. W tym czasie powstały liczne nowele Marii Konop… »
Antoine de Saint-Exupéry „Mały Książę” – planety. Opis poszczególnych planet i ich mieszkańców Pierwsza planeta, na której wylądował Mały Książę po opuszczeniu swojej asteroidy, była zamieszkana przez króla, który chciał zmusić Małego Księcia, by ten był jego służącym. Wydawał Księciu rozkazy i błagał go, by ten nie opuszczał jego planety, bo inaczej nie będzie miał dla kogo być królem, obiecał też Księciu, że … »
Antoine de Saint Exupery „Mały Książę” – uzasadnienie powrotu Małego Księcia do Róży w liście pozostawionym Narratorowi Mały Książę to tytułowy bohater książki Antoine de Saint Exupery’ ego. Chłopiec pochodzi z odległej planety. Planeta Małego Księcia jest niewielka. Znajdują się na niej trzy wulkany, w tym dwa czynne i jeden wygasły. Poza tym rosną tam baobaby, które jednak trzeba zawczasu wyrywać, bo ich ogromne korzenie mogłyby rozerwać planetę na strzę… »
Antoine de Saint-Exupéry „Mały Książę” – streszczenie głównych wątków utworu „Mały Książę” Antoine’a de Saint-Exupéry’ego to opowieść Pilota o spotkaniu z małym chłopcem. Osiem dni spędzonych wspólnie na pustyni pozwala mu poznać niezwykłą historię Małego Księcia, jego własnej małej planety i rocznej wędrówki po innych planetach, także po Ziemi. W ten sposób wyłaniają s… »
Dlaczego Mały Książę opuścił swoją planetę? – rozprawka na podstawie książki „Mały Książę” Antoine de Saint-Exupery’ ego Mały Książę to tytułowy bohater książki Antoine de Saint Exupery’ ego. Zamieszkuje on małą, odległą od Ziemi, planetę. Na jego planecie znajdują się trzy wulkany, krzewią się baobaby i kwitnie jedna Róża. Mały Książę dba o swój mały świat. Czyści wulkany, usuwa baobaby i podlewa Różę. Jednak najbardziej lubi podziwiać zachod… »
Mały Książę – praca domowa
Mały Książę – praca domowa
Mały Książę – lektura dla dzieci czy dorosłych?
Istnieją książki, takie jak Alicja w krainie czarów czy Kubuś Puchatek, które w zasadzie przeznaczone są tylko dla dzieci. Ale tak naprawdę dorastamy do nich długo i nie wyrastamy z nich nigdy – nie tak, jak z dziecięcych ubranek. Do tej samej grupy należy również Mały Książę – specyficzna baśń o maleńkim przybyszu z nieznanej planety.
Nieziemski gość poznaje prawa rządzące naszym światem i ludźmi – prawa, które tak naprawdę może odnieść do swoich doświadczeń i swojego życia dopiero dorosły (czy dorastający) człowiek, nie dziecko. To dorosły przecież styka się z ludźmi, takimi jak Król, Próżny czy Pijak.
Dostarczają mu cierpień władcy tego świata, gotowi poświęcić wszystko dla przyjemności wydawania rozkazów i rządzenia światem. W dorosłym życiu spotkamy też Próżnych, zachwyconych sobą, samotnych i oczekujących ciągłego uwielbienia.
To dorosły człowiek musi wybierać pomiędzy postawami życiowymi, jakie prezentują kolejni rozmówcy Małego Księcia. Czy pójdzie na łatwiznę i będzie postępował jak Pijak, cały swój świat topiąc w alkoholu? Czy wybierze drogę Bankiera, który wszystko przelicza (to typowe we współczesnym społeczeństwie)? A może geografa – mola książkowego, nie potrafiącego przekładać swej teoretycznej wiedzy na codzienną rzeczywistość? Albo Latarnika – bezmyślnego urzędnika, dla którego życie jest jedynie ciągiem obowiązków, wypełnianych rutynowo i bez przyjemności?
Mały Książę jest też książką o uczuciach – tak ważnych w życiu każdego z nas. O przyjaźni, miłości, tęsknocie. I o śmierci – sprawie istotnej i ostatecznej. Czyż nie są to najważniejsze zagadnienia ludzi dorosłych?
Miłość Małego Księcia do róży urosła do rangi symbolu. On – troszczy się o nią i zabiega o jej względy, wybiera tylko ją, choć poznał wiele tak samo pięknych róż, czuje się odpowiedzialny „za to, co oswoił”. I ona – piękna, nieprzystępna, kapryśna, czasami chłodna albo kokieteryjna, a jednak jedyna i wybrana. Wielu dopatruje się w tej historii przypowieści o miłości mężczyzny i kobiety. Czy słusznie?
O Małym Księciu – książce dla dzieci – napisano nawet rozprawę psychologiczną Istotnego nie widać. W rozprawie tej Małego Księcia uznano za „najważniejszą baśń XX wieku”, w której mitologizuje się dziecięcą miłość i męską twardość.
Piosenki Kasi Sobczyk i Starego Dobrego Małżeństwa o Małym Księciu świadczą o tym, że książka jest wciąż czytana przez dorosłych i, co ważniejsze, dorośli wciąż ją przeżywają – pobudza ich nawet do tworzenia nowych tekstów.
Również niektóre cytaty z Małego Księcia funkcjonują w naszym języku, np. „jesteś odpowiedzialny za to, co oswoiłeś”, „najważniejsze jest niewidoczne dla oczu”, „dobrze widzi się tylko sercem”.
Mały Książę jest zatem postacią ważną nie tylko dla dzieci, które czytają o dzielnym maleńkim przybyszu z innej planety, pięknej róży, lotniku i lisie… Saint-Exupéry stworzył postać żywą, do której w jakiś sposób odnosimy nasze dorosłe życie…
Wyjaśnij znaczenie symboli występujących w utworze Antoine’a Saint-Exupéry’ego pt. Mały Książę (baobaby, róża, lis, pustynia, woda, studnia na pustyni, żmija)
Baobaby – symbol zła tkwiącego w człowieku, z którym należy walczyć
Róża – symbol miłości i piękna. Ale róża ma także kolce, którymi może zranić
Lis – symbol mądrości, życiowego doświadczenia i prawdziwej przyjaźni
Pustynia – symbol pustki, milczenia, zagubienia celu i samotności, ale także miejsce rozmyślań, objawienia i zdobywania prawdy
Woda – symbol oczyszczenia, życia, siły
Studnia na pustyni – cel, do którego dąży człowiek
Żmija – symbol zła, przeznaczenia, śmierci – a w Małym Księciu nieśmiertelności, zmartwychwstania
Kto wyjaśnił Małemu Księciu, czym jest miłość?
Róża – mieszkanka planety Małego Księcia – jest na pozór próżna, lubi się przechwalać, żąda opieki i ciągłego zainteresowania. W rzeczywistości jest mądra, wrażliwa i kocha swojego opiekuna. Róża wyjaśnia Księciu, czym jest miłość. Pozwala mu odejść, by przekonał się o swoich uczuciach.
Mały Książę tęskni za swoją różą, wspomina ją, bo dzięki róży nie czuł się samotny (Na mojej planecie miałem różę: ona zawsze mówiła pierwsza). W ogrodzie pełnym róż bohater przeżył rozczarowanie. Myślał, że jego róża jest jedyna na świecie i… nie mylił się, ale wtedy jeszcze nie wiedział, na czym polega „jedyność” róży. W końcu jednak zrozumiał wartość róży, ale i swoją. On też jest kimś wyjątkowym przez to, że „oswoiła” go róża (oswoić, znaczy stworzyć więzy):
Nie jesteście podobne do mojej róży, nie macie jeszcze żadnej wartości (…). Nikt was nie oswoił i wy nie oswoiłyście nikogo.
Mały Książę pozostał wierny swojej róży, mimo że wybrał się w podróż rozgniewany na nią i smutny. Dlaczego? Bo zrozumiał w końcu, że kocha swoją różę. Ta miłość daje mu szczęście, ale też wymaga poświęcenia czasu, odpowiedzialności. Miłość to nie tylko szczęście, ale i tęsknota, marzenia, dążenie do bycia razem, poświęcenia. Mały Książę dowiedział się także, że do miłości trzeba dojrzeć, trzeba się nauczyć rozumieć ukochaną osobę i wybaczać jej. Mały Książę, by wrócić do róży, zdecydował się na spotkanie z wężem.
Czym jest miłość?
jest odpowiedzialnością za drugiego człowieka;
to radość przebywania z kimś kochanym;
wielkim cierpieniem;
to marzenia, to coś, co porywa nas w chmury;
to ciągła tęsknota
„Dorośli są bardzo dziwni.” Czy zgadzasz się z opinią Małego Księcia o dorosłych? (Rozprawka)
Co to znaczy „być dorosłym”? Mieć osiemnaście lat? Wypowiadać poważne sądy głosem pełnym wyższości? Nie znosić sprzeciwu, wszystkich pouczać? A może pytać swoje dzieci o stan konta przyjaciół?
Mały Książę miał bardzo ciekawe i kontrowersyjne poglądy na otaczający go świat. Podczas swych międzygalaktycznych podróży spotykał wiele przedziwnych postaci i na podstawie obserwacji ich zachowań wyrobił sobie zdanie, opinię, że „dorośli są bardzo dziwni”. Czy Mały Książę był w swych poglądach odosobniony? Czy może znajdzie się ktoś, kto go popiera, podziela jego zdanie? Być może, tym kimś jestem właśnie ja…
(1)
„Dzieci muszą być bardzo pobłażliwe w stosunku do dorosłych” – mówi Mały Książę i przyznaję mu rację, jednak dziecięce serduszka czasem przerasta ogrom zła, jakie popełniają dorośli. Wojny nie są bynajmniej dziełem tych niewinnych stworzeń. To właśnie pazerność i zachłanność dorosłych prowadzi do konfliktów zbrojnych, w których niejednokrotnie giną nasi rówieśnicy. Na wszystkich kontynentach nieustannie są zamieszki, spory. W wielu miejscach na świecie panuje głód i epidemie chorób, które wykańczają słabe i mało odporne dzieci. Dzieci żyjące w krajach, w których toczą się nieustanne wojny, pozbawiono prawa do normalnego życia. Nie mogą się uczyć, bawić i śmiać się, bo nie mają z czego…
(2)
„Dorośli są bardzo dziwni”, ale nie zawsze są źli. Jedni krzywdzą i zabijają dzieci, inni starają się im pomóc, tworząc organizacje dobroczynne, np. Fundusz Narodów Zjednoczonych – UNICEF ma na celu popularyzowanie programów, które dotyczą ochrony zdrowia i edukacji. Występuje w obronie dzieci z krajów znajdujących się w konfliktach zbrojnych, pokrzywdzonych przez los. Również Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, działająca w Polsce, zbiera pieniądze na leczenie i operacje, tym samym przyczyniając się do tego, aby dzieci czuły się zauważone i potrzebne. Także wiele prywatnych osób i instytucji pomaga dzieciom poprzez materialne wsparcie, robiąc to z dobrego serca.
(3)
„Jedynie sercem można wszystko poznać, to co najważniejsze jest niewidoczne dla oczu”, lecz dorosłym często trudno jest to zrozumieć. Dążą do pozyskania jak największej ilości dóbr materialnych, myślą, że będą szczęśliwi, opływając w dostatki, ale to nieprawda. Jednak oni są zbyt zabiegani, mają zbyt mało czasu na zastanowienie się nad sensem życia, aby móc to zrozumieć. Dorośli patrzą na świat przez pryzmat własnego „ego”, które przysłania im to, co naprawdę ważne. Życie jest zbyt krótkie, aby wszystko poznać, ale żeby poznać jak najwięcej, nie wystarczy mieć otwartych oczu, trzeba mieć również otwarte serce.
(4)
„Czy świat bez dorosłych byłby lepszy?” – chyba każdy kiedyś zastanawiał się nad tym pytaniem. Z pewnością nie byłoby wojen i konfliktów, ale również nie byłoby tylu wspaniałych osiągnięć i wynalazków, które stworzyli dorośli. Czy świat byłby lepszy bez Ludwika Pasteura, który wynalazł szczepionkę przeciwko wściekliźnie, bez Roentgena, Kopernika czy Marii Curie-Skłodowskiej? Myślę, że dorośli są na świecie potrzebni, ale zbędne jest zło, które sieją niektórzy z nich. Przecież każdy dorosły był kiedyś dzieckiem, musimy o tym pamiętać i nie być zbyt surowym w ich ocenie.
(5)
„Tylko dzieci wiedzą, czego szukają”, a jest tak, ponieważ nic nie może się równać z dziecięcą wyobraźnią i marzeniami, które pomagają w odnalezieniu celu. Dorośli nie mają czasu, aby pomarzyć, nie są niczego pewni, nie wierzą w marzenia, bo nie mają na nie czasu. Jak powiedział Oskar Wilde: „Starość we wszystko wierzy, wiek średni we wszystko wątpi, młodość wszystko wie”.
Dorośli to bardzo skomplikowani ludzie, dlatego trudno jest mi ich jednoznacznie ocenić. Myślę, że na podstawie przedstawionych wyżej argumentów, mając na uwadze doświadczenia i obserwacje Małego Księcia, zgodzę się z jego opinią o dorosłych. Z pewnością są oni bardzo dziwni, ale przecież ich świat jest zupełnie inny niż dziecięcy. Musimy więc o tym ciągle pamiętać i wybaczać dorosłym błędy.
Komentarz
Bycie dorosłym – nie zawsze jest fajne. Doroślejemy i stajemy się poważniejsi… Dziwni, kontrowersyjni i pełni wątpliwości… To nas dotyczą wówczas opinie Małego Księcia.
Wypracowanie ma starannie przemyślaną kompozycję: rozważania otwiera teza, którą potwierdza pięć przytoczonych argumentów – każdy rozpoczęty cytatem z Małego Księcia lub pytaniem, a te z kolei opatrzone komentarzem. Dzięki temu praca jest spójna, autentyczna i na temat. Pytania retoryczne postawione we wstępie – i odpowiedź „Być może to właśnie ja…”, wprowadzają miłą, literacką, pozaszkolną atmosferę. Zestawienie obok siebie przeciwstawnych racji buduje obiektywizm. W wypracowaniu można by przywołać znane postacie – dorosłych z wyobraźnią, z marzeniami, chociażby pisarza spisującego Szaleństwa panny Ewy, malarza jak Picasso, filmowców jak Spielberg…
Co Mały Książę spotkałby na Ziemi dzisiaj? Opisz swoje refleksje wynikające z obserwacji ludzi, dzisiejszego społeczeństwa.
Dziś, gdy wystarczy włączyć telewizor (szczęśliwi, którzy go nie mają!), aby wysłuchać kolejnej porcji doniesień o morderstwach, gwałtach, włamaniach, wyłudzeniach; gdy wartość ludzkiego życia gwałtownie spada – los Małego Księcia na Ziemi nie rysuje się zbyt szczęśliwie. Ale nie przesadzajmy – przecież nie wszyscy ludzie to przestępcy! W każdym człowieku, chociażby głęboko ukryte – tkwi dobro.
A zatem co spotkałoby dzisiaj Małego Księcia na naszej planecie?
Załóżmy, że Mały Książę odwiedza Polskę. Ląduje w Warszawie, na Marszałkowskiej; w dodatku w godzinach szczytu. Na jezdni i chodniku nie ma skrawka wolnego miejsca, wszyscy gdzieś pędzą. Mały człowieczek nie czuje się najlepiej. Przeszkadza mu tłok, hałas, spaliny. A najbardziej dziwi go to, że nikt go nie widzi. Mały Książę postanawia przenieść się w ciekawsze miejsce. Odlatując, myśli: „Teraz ludzie są znacznie dziwniejsi niż kiedyś. Po co oni tak się spieszą?”.
Jego niesmak wzrasta, gdy odwiedza giełdę papierów wartościowych. Wokół biegają ludzie z czerwonymi szelkami i w ogromnym pośpiechu wykrzykują jakieś cyferki. „Tu jest jeszcze gorzej” – myśli mały podróżnik, zabierając się do odlotu.
Potem zatrzymuje się przy ławce, na której siedzą jacyś młodzi ludzie, chłopak i dziewczyna. Wkładają sobie do ust takie kopcące się coś, wdychają to i wydychają śmierdzący dym.
– Uważaj, żeby ci gały nie wyleciały, ty niewydarzony kurduplu. Może chcesz zajarać? Mam jeszcze kilka petów – mówi dziewczyna.
– Co znaczy „zajarać”? – pyta Mały Książę.
– To znaczy „zapalić peta”. Właśnie takiego – syczy chłopak, dmuchając dymem w twarz Małego Księcia.
– Dlaczego to zrobiłeś? – smutno pyta Mały Książę, krztusząc się dymem.
– Bo jesteś śmieszny – dziewczyna dorzuca swoje trzy grosze.
– Dlaczego jesteście tacy… niemili?
– A dlaczego jesteś taki upierdliwy?
– Nieprawda – przeczy Mały Książę.
– Zjeżdżaj już stąd, wkurzasz mnie – wygania go chłopak.
„Nie podoba mi się ta para” – myśli Mały Książę, odchodząc.
Po chwili siedzi już na innej ławce, tym razem obok starszego małżeństwa. Ci sympatyczni ludzie rozmawiają o swoich wnuczętach. Cieszą się na widok Małego Księcia.
– Cześć, chłopczyku. Mógłbyś nam w czymś pomóc? – pyta życzliwie babcia chłopca i dziewczynki.
– Ależ oczywiście, proszę pani!
– Mów mi Balbina – przedstawia się babcia.
– A ja jestem Polikarp – uzupełnia dziadek.
– Mały Książę – mówi nasz bohater, kłaniając się.
– Śliczne imię – zauważa Balbina.
– Jak uważasz, malutki, co będzie lepszym prezentem dla naszej wnuczki: piesek czy komputer?
– Zdecydowanie piesek. On zostanie jej przyjacielem, czego nie można powiedzieć o tej bezdusznej maszynie zwanej komputerem – radzi Mały Książę.
– A widzisz, Polikarpie! Powtarzam ci to od początku – dorzuca babcia Balbina.
– Dziękuję ci, Mały Książę.
– Ja też wam dziękuję. Poprawiliście mi humor.
– Do zobaczenia – mówią zgodnie dziadek i babcia.
– Do widzenia – żegna się Mały Książę.
Spacerując dalej po parku, nabierał przekonania, że z ludźmi nie jest jeszcze tak źle, jak mu się przed chwilą wydawało. Widział radosnych, kochających się młodych ludzi na spacerze z dzieckiem, sympatyczną i życzliwą dziewczynkę z jamnikiem (nawet chwilę rozmawiali) i wiele innych dobrych, uśmiechniętych osób.
Przed wyjściem z parku czekała go jeszcze jedna niespodzianka: zobaczył sporą grupkę osób biegających po całym parku, zaglądających pod każdy krzaczek w poszukiwaniu śmieci. Mały Książę chętnie się do nich dołączył. Zebrali aż dziesięć worków różnorodnych papierków, butelek, puszek i innych odpadów.
„Teraz już nie żałuję, że przyleciałem na Ziemię. Jest tu, co prawda, trochę złych ludzi i zbyt dużo pośpiechu, ale większość z nich pielęgnuje w sobie dobro i pamięta o tym, co w życiu najważniejsze – o miłości i przyjaźni” – pomyślał Mały Książę z zamiarem rychłego powrotu do swej ukochanej róży.
I niech ta właśnie myśl będzie pointą tego wypracowania.
Komentarz
Dialogi – zmora piszących wypracowania? Niekoniecznie. Przedstawiona praca dowodzi, że z dialogami można sobie poradzić. Przekonuje nas także, że używanie w piśmie wulgaryzmów to bardzo ryzykowna rzecz. Czasami jednak są one konieczne, gdy chcemy wykreować jakiegoś bohatera lub pokazać konkretne środowisko. W stosowaniu wulgaryzmów należy tylko pamiętać o powstrzymywaniu się przed słownictwem najgorszego kalibru, które pewnie w życiu miałoby miejsce.
Wypracowania z dialogiem zdradzają oprócz sprawności pisarskiej dojrzałość piszącego, jego zmysł obserwacji, wybór wartości.
Prace typu „Co by było, gdyby…” są jak otwarte szeroko drzwi do nowych przestrzeni wyobraźni. Teraz my możemy budować fabułę i reżyserować ciąg dalszy. Co by się stało, gdyby jednak Danusia z Krzyżaków wyzdrowiała? Jak potoczyłyby się losy Stasi Bozowskiej, gdyby przeżyła swoją chorobę? Czy możliwe byłoby inne rozwiązania losów bohaterów Pana Tadeusza? Pomyśl. Należy jednak pamiętać o jednym: przy tworzeniu „ciągów dalszych” nie można zdać się tylko na swoją wyobraźnię. Pewne fakty już są, pewne realia trzeba wziąć pod uwagę, a zatem jest to praca wyobraźni plus wiedza.
Zobacz:
https://aleklasa.pl/gimnazjum/c267-lektury-do-egzaminu/maly-ksiaze-2
test z lektury. Sprawdzian z Małego Księcia
Małgorzata Woźna – magister filologii polskiej oraz kultury i praktyki tekstu, korepetytorka, korektorka i copywriterka, autorka bloga Prosty Polski, na którym od 2016 roku publikuje artykuły dotyczące języka polskiego. Pomaga uczniom szkół podstawowych i ponadpodstawowych uporać się z trudnymi zagadnieniami literackimi i językowymi. Daje wskazówki Polakom na temat poprawności problematycznych form.
Wypracowania
Mały Książę to kopalnia mądrości. Nic więc dziwnego, że jest częstym tematem zadań domowych i prac klasowych. Wypracowania, rozprawki, eseje. Oto kilka przykładów.
Jeżeli uważasz, że twoje wypracowanie, rozprawka, dialog, własna kontynuacja historii, list na temat “Małego Księcia” są interesujące, jeżeli zostały wysoko ocenione lub nagrodzone i chciałbyś pokazać je innym – napisz do nas. Chętnie je opublikujemy.
Czym dla ptaka są skrzydła, tym dla człowieka przyjaźń
– na podstawie książki “Mały książę”.
“Wykreślić ze świata przyjaźń… To jakby zagasić słońce na niebie, gdyż niczym lepszym ani piękniejszym nie obdarzyli nas bogowie” (Cyceron) Przyjaźń jest jednym z najwspanialszych doznań, jakiego może doświadczyć człowiek, wielokrotnie wspominanym w literaturze. Najpiękniejszą książką, apologią przyjaźni jest “Mały książę”, w której nawet dedykacja odnosi się do tej wartości: “…ten dorosły jest moim najlepszym przyjacielem na świecie…”. Dlatego na podstawie powyższego dzieła zamierzam omówić tytułowy temat.
R E K L A M A
Mały książę prawdopodobnie mieszka na bardzo małej planecie B-612 i jest jedynym jej mieszkańcem. Wiele czasu spędza na wyrywaniu pędów baobabu, przeczyszczaniu wulkanów i obserwacji zachodów słońca. Czasami pojawiają się tam kwiaty, z jedną koroną płatków, które umierają przed upływem dnia. Pewnego razu pojawia się nowa roślina – róża – arogancka, chłodna i wymagająca. Chłopiec codziennie o nią dba, w zamian otrzymując jej oziębłość. Wydaje mu się jednak, że nie jest mu ona obojętna. Przyjaźń? Niepewny swoich uczuć postanawia wyruszyć w podróż; dopiero przy pożegnaniu, kwiat szczerze wyznaje mu miłość. Skąd się wzięło i gdzie się podziało poprzednie jej nastawienie? Czemu książę polubił “efemeryczne kwiecie”, które go tak traktowało? Dlaczego chłopiec nie próbował zaprzyjaźnić się z roślinami, których żywot był krótki?
Zachowanie róży było spowodowane obawą związaną z odrzuceniem i brakiem akceptacji. Gdy książę wyjeżdżał, zrezygnowała z dumy. Chciała, by wiedział o jej uczuciach. Na drugie pytanie, które postawiłam, odpowiem cytatem Aleksandra Fredry: “Przyjaciół kochamy dla ich wad, bo lubimy, gdy ktoś też je ma”. Poza tym w każdym jest coś dobrego i niepowtarzalnego. Myślę, że chłopiec odnalazł to także w swojej “oziębłej miłości”. Zastanawia mnie jeszcze, z jakiego powodu nie docenił “jednodniowej więzi”, w końcu każde uczucie jest wieczne i tak samo cenne. “Ograniczona czasem” znajomość też byłaby ważna: “Rzeczy zmieniają się wokół nas, zmieniają się także i ludzie, którzy zniżają się do poziomu rzeczy, ale nie zmieniają się przyjaciele, co udowadnia, że przyjaźń to coś boskiego i nieśmiertelnego” (Antonio Rosmini). Jedynym wytłumaczeniem tego zdarzenia może być sytuacja, w której chłopcu nie udało się nawiązać kontaktu z kwiatami o jednej koronie. To my wybieramy sobie przyjaciół, którzy będą wnosić w nasze życie więcej dobra niż stu wrogów.
Podróż Małego księcia w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie “Czym jest przyjaźń” zakończyła się na Ziemi. Spotkał tam różne postacie, ale “zbliżył się” tylko do dwóch: lisa i pilota… Gdy wędrował tak po naszej planecie, trafił do ogrodu, gdzie spotkał pięć tysięcy róż, a przecież jego kwiat mówił, że jest jedyny na świecie… W swojej rozpaczy poznał lisa, który pragnął być oswojonym: “Wszystkie kury są do siebie podobne i wszyscy ludzie są do siebie podobni. To mnie trochę nudzi. Lecz jeślibyś mnie oswoił, moje życie nabrałoby blasku. Z daleka będę rozpoznawał twoje kroki – tak różne od innych. Na dźwięk cudzych kroków chowam się pod ziemię. Twoje kroki wywabią mnie z jamy jak dźwięki muzyki. Spójrz! Widzisz tam łany zboża? Nie jem chleba. Dla mnie zboże jest nieużyteczne. Łany zboża nic mi nie mówią. To smutne! Lecz ty masz złociste włosy. Jeśli mnie oswoisz, to będzie cudowne. Zboże, które jest złociste, będzie mi przypominało ciebie. I będę kochać szum wiatr w zbożu….” I wtedy chłopiec zrozumiał… Róża była jedyna, była JEGO RÓŻĄ.
Przez przyjaźń z lisem zrozumiał bardzo wiele, a na pożegnanie otrzymał sekret: “…dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu.” Ta myśl powinna przyświecać każdemu człowiekowi, na każdym kroku w jego życiu. Mały książę ją rozumiał i właśnie dlatego pokochał kwiat, mimo jego arogancji, odkrył starannie skrywane wnętrze, obawiające się zranienia. Poznał ją…
Kolejną postacią w życiu chłopca był pilot, gotowy na poświęcenia, rozumiejący to, co tylko dzieci mogą zrozumieć swoimi czystymi spojrzeniami: “Kpiłem z młotka, ze sworzenia, z wody i ze śmierci. Na jednej gwieździe, na planecie, na mojej Ziemi był Mały Książę, którego musiałem pocieszyć” – prawdziwy przyjaciel.
Mały Książę zrozumiawszy, swoje uczucia w stosunku do róży, postanawia powrócić na swoją planetę. Niestety jego ciało było za ciężkie i poprzez śmiertelne ukąszenie i rozstanie się z ciałem mógł wrócić do domu. Dla mnie piękna jest przyjaźń, w której pilot pozwala chłopcu umrzeć, bo taka jest jego wola. Chce dla niego jak najlepiej i wierzy w jego duszę, którą nie zginie. “Chcąc być czyimś przyjacielem, trzeba stać się godnym przyjacielem” (Nikołaj Gogol). Pozwala mu odejść, mimo że bardzo go kocha – wie, co dla niego dobre, oraz wierzy, że nie zważając na rozstanie, ich przyjaźń będzie trwała: “Kiedy żegnasz przyjaciela, nie smuć się, ponieważ jego nieobecność pozwoli ci dostrzec to, co najbardziej w nim kochasz” (Gibrian Kahil Gibrian). Dla pilota największym dylematem jest “Czy baranek zjadł różę?”. Dla księcia bowiem więź z kwiatem była najcenniejszą rzeczą, jaką posiadał. Myślę, że bohater znalazł odpowiedzi na wszystkie swoje pytania i jest szczęśliwy ze swoim kwiatem.
Uważam, że temat “przyjaźni” opisałam wystarczająco dokładnie, a czytelnika mojej pracy zachęcam do własnych refleksji. Na koniec jestem gotowa zaryzykować zdanie:
“Mały książę to najpiękniejsza książką o przyjaźni, jaka kiedykolwiek została napisana”.
Prawdziwa miłość nie wyczerpuje się nigdy
– refleksje na temat myśli wyrażonej przez A. de Saint-Exupery w Małym Księciu
R E K L A M A
Miłość to uczucie wzbogacające człowieka, składa się ona na pełnię ludzkiego życia i szczęścia, pozwala pokonywać problemy i sprawia, że jesteśmy silni psychicznie. Prawdziwą głęboką miłość trudno sobie wyobrazić, tak jak trudno wyobraźnią objąć wszechświat. Ona jest jak źródło lub studnia, z której czerpiesz, a wody mimo to nie ubywa. Ponieważ nie można jej zmierzyć, nie można jej też wyczerpać.
Miłość nie musi być odwzajemniona, gdyż ważne jest samo uczucie i radość z jego przeżywania. Miłość jest uczuciem, którego się nie zapomina i kto raz przeżył szczęście z nią związane, będzie za nią tęsknił i szukał jej wokół siebie.
Im więcej dajesz tej miłości, tym więcej ci jej zostaje. Jest ona jak nasionko, które wyrasta w piękne drzewo. Częstujesz innych owocami, ale rośnie nadal, wypuszcza nowe gałęzie i rodzi coraz więcej owoców. Można by powiedzieć, że zasoby miłości, jakie człowiek w sobie nosi, rosną w sposób przeczący logice. Im więcej daję, tym więcej mam. I chociaż twierdzenie to kłóci się z rozsądkiem matematycznym, czujemy, że jest ono prawdziwe, że tak po prostu jest.
Miłość jest siłą twórczą, wzmacnia w nas radość życia, daje poczucie siły, zwielokrotnia tolerancję na cudze niedostatki. Jest więc czymś, co człowiek powinien pielęgnować i chronić w sobie. Myślę, że każdy umie kochać i tylko od niego zależy, czy chce podzielić się tym uczuciem z innymi.
Jak Mały Książę umotywowałby swój powrót do róży
w liście zostawionym narratorowi.
Planeta MK. 14 V 1947 r.
Drogi Przyjacielu!
Zapewne zastanawiasz się, dlaczego tak nagle Cię opuściłem. Otóż dokładnie rok temu przybyłem na Ziemię i wylądowałem na pustyni. Wydawała mi się wtedy ogromna i dziwna. Jak wiesz, moja planeta jest maleńka. Tak mała, że można ją obejść w kilka minut. Mam na niej trzy wulkany i różę. Ach, zapomniałem, że teraz mam także baranka, którego mi narysowałeś. Niestety zapomniałeś dorysować rzemień do jego kagańca i bałem się, że może zjeść mój kwiat, lecz oboje bardzo się zaprzyjaźnili.
Róża jest dla mnie bardzo ważna. Zrozumiałem to dopiero w czasie podróży. Czy pamiętasz, jak opowiadałem Ci o mojej przyjaźni z lisem? Zanim go oswoiłem był taki, jak tysiące innych lisów. Dopiero po zaprzyjaźnieniu się z nim zrozumiałem, że jest jedyny w swoim rodzaju. To on uświadomił mi, że jesteśmy odpowiedzialni za tych, których “oswajamy”. Tak samo jest z różą. Uciekając od niej uważałem, że jest samolubna i zarozumiała. To nieprawda. Spotkałem tysiące kwiatów, lecz żaden z nich nie był podobny do mojego. Zbyt dużą wagę przywiązywałem wówczas do jej słabostek, nie zwracając uwagi na łączące nas uczucie. Teraz już wiem, że dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. Na szczęście ona mi przebaczyła. Teraz opiekuję się nią, gdyż bardzo łatwo się zaziębia. Gdy byłem nieobecny,z trzech gąsienic wyrosły motyle. Czy nie uważasz, że są one jakby skrawkami tęczy? One także polubiły moją różę i często dotrzymują nam towarzystwa.
Czy pamiętasz naszą rozmowę o kolcach u kwiatów? Miałeś rację, że nie są one do niczego potrzebne. Kwiaty są słabe i delikatne. Wymagają troskliwej opieki. Muszę chronić moją różę, gdyż jest dla mnie najważniejsza. Wiem, że jest mi wdzięczna, choć tego nie okazuje.
Wybacz, że odszedłem bez pożegnania i nie martw się, że sposób mego powrotu do domu był bolesny. O wiele bardziej cierpiałem z powodu rozłąki z moim kwiatem. Od przelatujących ptaków dowiedziałem się, że napisałeś książkę o naszym spotkaniu. Cieszę się bardzo. Mam nadzieję, że pozwoli ona zrozumieć czytelnikowi, czym jest przyjaźń i miłość.
Bądź szczęśliwy i nigdy nie stań się dorosłym.
Twój Mały Książę
BIBLIOGRAFIA:
test z lektury. Sprawdzian z Małego Księcia
Małgorzata Woźna – magister filologii polskiej oraz kultury i praktyki tekstu, korepetytorka, korektorka i copywriterka, autorka bloga Prosty Polski, na którym od 2016 roku publikuje artykuły dotyczące języka polskiego. Pomaga uczniom szkół podstawowych i ponadpodstawowych uporać się z trudnymi zagadnieniami literackimi i językowymi. Daje wskazówki Polakom na temat poprawności problematycznych form.
Charakterystyka Małego Księcia
Mały Książę był przybyszem z niewielkiej asteroidy B 612. Był dzieckiem o złocistych włosach, poważnych oczach i dźwięcznym śmiechu. Na szyi zawsze nosił złocisty szalik.Chłopiec przez całe życie mieszkał na swojej planecie. Prowadził uporządkowane życie, codziennie wypełniając te same obowiązki, takie jak: czyszczenie kraterów trzech wulkanów i wyrywanie pędów baobabów. Był człowieczkiem samotnym. Wrażliwy na piękno przyrody, zachwycał się zachodami słońca, które koiły jego wewnętrzny smutek. Jego życie zmieniło się w chwili, kiedy na asteroidzie pojawiła się róża. Oczarowany jej urodą, stał się niezwykle troskliwy i opiekuńczy. Zawsze starał się zaspokoić kaprysy rośliny. Z czasem postępowanie róży sprawiło, że poczuł się nieszczęśliwy i opuścił swoją planetę.Roczna wędrówka po wszechświecie sprawiła, że chłopiec dojrzał emocjonalnie i zdobył nowe doświadczenia. Z natury ciekawski, zawsze pytał, lecz nigdy nie odpowiadał na skierowane do niego pytania. Świat dorosłych zadziwiał go i był dla niego niezrozumiały, ponieważ Mały Książę postrzegał wszystko oczami dziecka i potrafił cieszyć się z najdrobniejszych rzeczy. Posiadał również bujną wyobraźnię oraz był ufny. Potrafił także docenić wartość prawdziwej przyjaźni i takim właśnie był przyjacielem – szczerym, otwartym, wrażliwym i spontanicznym.Mały Książę był osobą niezwykłą. Wzbudzał sympatię swoją szlachetnością i nieskomplikowaną naturą. Potrafił wyciągnąć odpowiednie wnioski ze swej wędrówki i zrozumiał, że powinien być odpowiedzialnym za różę, którą opuścił, ponieważ oceniał jej słowa, a nie czyny.
“Mały Książę” – Test z Lektury
Test z lektury “Mały Książę” (Antoine de Saint-Exupéry). Test składa się z 12 pytań.
O co poprosił narratora Mały Książę? Co Mały Książę codziennie rano robił na swojej planecie? Sprawdź, czy poradzisz sobie z pytaniami dotyczącymi fabuły książki o przygodach Małego Księcia!
키워드에 대한 정보 praca klasowa z lektury mały książe
다음은 Bing에서 praca klasowa z lektury mały książe 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.
이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!
사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Mały Książę – streszczenie lektury
- mały książę
- streszczenie
- lektura
- saint-exupery
Mały #Książę #- #streszczenie #lektury
YouTube에서 praca klasowa z lektury mały książe 주제의 다른 동영상 보기
주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Mały Książę – streszczenie lektury | praca klasowa z lektury mały książe, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.
