당신은 주제를 찾고 있습니까 “karty do klasyfikacji dla dzieci – Matematyka przez zabawę [#02] Karty – część 1 (4 gry)“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://you.khunganhtreotuong.vn 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://you.khunganhtreotuong.vn/blog. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 tak-czy-siak 이(가) 작성한 기사에는 조회수 4,226회 및 좋아요 34개 개의 좋아요가 있습니다.
Table of Contents
karty do klasyfikacji dla dzieci 주제에 대한 동영상 보기
여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!
d여기에서 Matematyka przez zabawę [#02] Karty – część 1 (4 gry) – karty do klasyfikacji dla dzieci 주제에 대한 세부정보를 참조하세요
Matematyka czynnościowa, matematyka przez działanie to coś, co jest bliskie dzieciom. Za pomocą różnych kart możemy się bawić, a równocześnie dodawać, odejmować, mnożyć a nawet dzielić.
Zajrzyj na moją stronę http://takczysiak.com.pl/
Polub mój Facebook Page https://www.facebook.com/TakCzySiakEdukacjaZaczynaSieWDomu
Instagram https://www.instagram.com/takczysiak.com.pl/
Pinterest https://pl.pinterest.com/takczysiakcompl/
Użyta muzyka:
film Scott Holmes, Driven to succes
intro muzyka z bensound
karty do klasyfikacji dla dzieci 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.
Karty edukacyjne dla dzieci – Niska cena na Allegro.pl
Karty edukacyjne dla dzieci na Allegro.pl – Zróżnicowany zbiór ofert, najlepsze ceny i promocje. … ZWIERZĘTA KARTY DO KLASYFIKACJI 3-6 LATKA.
Source: allegro.pl
Date Published: 2/18/2022
View: 3770
Kształtowanie umiejętności klasyfikacji Przykłady ćwiczeń
Klasyfikacja odgrywa istotną rolę w procesie kształtowania pojęć u dzieci. … Naprzemienne odkrywanie przez graczy dwóch zakrytych kart dodatkowo ćwiczy …
Source: www.wychowaniewprzedszkolu.com.pl
Date Published: 3/14/2022
View: 8396
nowy wzór Karty kwalifikacyjnej uczestnika wypoczynku …
Minister Edukacji i Nauki podpisał rozporządzenie zmieniające rozporządzenie w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży. Dokument wprowadza nowy …
Source: www.gov.pl
Date Published: 10/25/2021
View: 1792
Gry i zabawy sprzyjające rozwojowi umiejętności klasyfikowania
Zabawy sprzyjające kształtowaniu klasyfikacji. Oprócz codziennych czynności, można dziecko wspomagać poprzez specjalnie zaplanowane ćwiczenia i zabawy.
Source: www.akademiaprogramowania.pl
Date Published: 3/5/2022
View: 3072
pomysły własne; – plakat Z. Jastrzębskiej -Krajewskiej
5. kolekcja bez karty centralnej – tak, jak powyżej, ale dziecko nie … 6. operacyjna na poziomie konkretnym – etap klasyfikacji, który osiągają zazwyczaj.
Source: przedszkole107.pl
Date Published: 7/9/2021
View: 8149
SKOJARZANKI – opracowanie mgr Joanna Bala – psycholog
Ten rodzaj klasyfikacji jest charakterystyczny dla dziecka czteroletniego. • poziom łańcuszków —dziecko wybiera minimum trzy obrazki i tworzy mini opowieść.
Source: www.zabawkipilch.pl
Date Published: 7/28/2022
View: 6920
Klasyfikacja – Instytut Matematyczny
Proste klasyfikacje przeprowadzane przez dzieci na obrazkach, czy innych elementach do manipulacji (klocki, karty) są podstawą dla późniejszego.
Source: www.math.uni.wroc.pl
Date Published: 7/16/2021
View: 64
KSZTAŁTOWANIE UMIEJĘTNOŚCI KLASYFIKACJI
Zadaniem dziecka jest wybrać te obrazki, które pasują do siebie. Dziecko ogląda obrazki i wybiera np. szalik, czapkę, palto, spódnicę, bluzkę, rękawiczki… do …
Source: p64.blizej.info
Date Published: 2/19/2021
View: 9171
주제와 관련된 이미지 karty do klasyfikacji dla dzieci
주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Matematyka przez zabawę [#02] Karty – część 1 (4 gry). 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.
![Matematyka przez zabawę [#02] Karty - część 1 (4 gry)](https://i.ytimg.com/vi/_MQGbkRGHVU/maxresdefault.jpg)
주제에 대한 기사 평가 karty do klasyfikacji dla dzieci
- Author: tak-czy-siak
- Views: 조회수 4,226회
- Likes: 좋아요 34개
- Date Published: 2019. 3. 7.
- Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=_MQGbkRGHVU
Kształtowanie umiejętności klasyfikacji
Kolejnym obszarem z zakresu edukacji matematycznej, jaki poznają dzieci w wieku przedszkolnym, jest kształtowanie umiejętności klasyfikacji. A więc jak nauczyć przedszkolaki rozróżniać przedmioty, obiekty, kolory czy podstawowe figury?
Klasyfikacja odgrywa istotną rolę w procesie kształtowania pojęć u dzieci. Im lepiej dziecko klasyfikuje, przyporządkowuje, układa pewne elementy rzeczywistości, tym lepiej radzi sobie w codziennych sytuacjach, rozumie zmieniające się zjawiska i potrafi je nazwać.
Edyta Gruszczyk-Kolczyńska pisze na ten temat następująco:
„na każdym poziomie rozwoju człowiek różnicuje i przyporządkowuje swoje doznania, spostrzegane zjawiska i obiekty. Różny jest tylko poziom takich klasyfikacji”.
POLECAMY
Na poziomie edukacji elementarnej (już w pierwszej klasie) dzieci wykazują się klasyfikacją operacyjną, natomiast na poziomie edukacji przedszkolnej klasyfikacja przyjmuje charakter kolekcji. Na tym etapie dzieci przyporządkowują obiekty, stosując zasadę skojarzeń i tego, „co do siebie pasuje”. Jerzy Nowik zwraca uwagę, iż „tworzenie kolekcji to wyższy etap klasyfikowania. Dziecko wybiera spośród przedmiotów lub obrazków te, które będą tworzyły w miarę spójny zbiór elementów spełniających określony warunek”. Do zadań tego typu możemy wykorzystać wszystkie przedmioty bliskie dziecku. Szczególnie przydatne mogą się okazać różnego rodzaju klocki (np. Dienesa), guziki, sylwety owoców, warzyw itp., zabawki i wiele innych7. W tym miejscu można zwrócić uwagę na to, iż cechami odróżniającymi klasyfikację operacyjną od jej wcześniejszych poziomów jest giętkość rozumowania (wielość sposobów, w jaki dziecko z powodzeniem klasyfikuje przedmioty), konsekwencja (rozdziela przedmioty według określonych kryteriów aż do ostatniego elementu) oraz dokładność definiowania (charakteryzowanie przedmiotów przy uwzględnieniu cech branych pod uwagę w trakcie klasyfikacji).
Trzeba zwrócić uwagę, że nieodłącznym elementem klasyfikacji jest definiowanie. Nie jest ważne jedynie przyporządkowanie pewnych elementów, ale również wyjaśnianie dokonanych wyborów i uzasadnianie ich na podstawie zdobytej już wiedzy i doświadczenia dziecka9. Po stworzeniu, wyodrębnieniu zbioru pewnych elementów, które spełniają określony warunek, zadaniem dzieci jest nazwanie tegoż zbioru i stworzenie jego definicji.
Jak twierdzi J. Nowik „umiejętność wyodrębniania elementów – przedmiotów spełniających zadany warunek – powinna być organizowana w formie zabawy. „(…) trzeba pamiętać, iż dziecko w początkowej fazie tworzy ciągi, w których nie zawsze wszystkie elementy są ze sobą powiązane, a zależność istotna z punktu widzenia dziecka, zachodzi w kolejnych parach elementów”11. Istotne jest, aby podczas wszelkich zadań wykonywanych przez dzieci w tym obrębie tematycznym nie narzucać im własnych wariantów rozwiązań12, ale przede wszystkim pozwolić im na samodzielne myślenie i przyporządkowanie, po czym winno się nakłaniać je do wyjaśniania i argumentowania własnych wyborów. To pozwoli im kształtować logiczne myślenie i prawdziwą umiejętność dokonywania klasyfikacji opartą na własnych doświadczeniach, spostrzeżeniach i wnioskach.
W celu rozwijania przez dzieci umiejętności klasyfikowania na etapie edukacji przedszkolnej stosuje się szereg ćwiczeń, gier i zabaw polegających na manipulowaniu przedmiotami, wykorzystując w tym celu sytuacje codzienne. Przykładem mogą być wspólne porządki, kiedy to dziecko razem z dorosłym dokonuje klasyfikacji i uporządkowania zabawek, naczyń, klocków itp. Podczas tego typu sytuacji dzieci w naturalnych okolicznościach mają okazję utrwalać swoje umiejętności w zakresie przyporządkowywania i grupowania elementów, jak również ich definiowania.
Jedną z powszechnie znanych gier, która również ma udział kształtowaniu i utrwalaniu umiejętności klasyfikowania przez dzieci jest gra memory. Naprzemienne odkrywanie przez graczy dwóch zakrytych kart dodatkowo ćwiczy pamięć, ale – przede wszystkim – uczy rozpoznawania takich samych elementów i ich klasyfikowania.
Poniżej przedstawiamy propozycje ćwiczeń z tego obszaru tematycznego, które mogą okazać się przydatne podczas kształtowania umiejętności klasyfikacji na pierwszym szczeblu edukacyjnym – w szczególności na poziomie edukacji przedszkolnej.
Przykład 1. Co do siebie pasuje?
Jednym z pierwszych ćwiczeń mających…
Wypoczynek dzieci i młodzieży – nowy wzór Karty kwalifikacyjnej uczestnika wypoczynku
W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Gry i zabawy sprzyjające rozwojowi umiejętności klasyfikowania
Kształtowanie umiejętności klasyfikowania w życiu codziennym
Do tego, aby rozwijać umiejętność klasyfikowania wiele nie potrzeba. Można zacząć od szukania okazji w czasie wykonywania codziennych czynności:
rozpakowywanie zmywarki wymaga podziału na talerze i sztućce różnego rodzaju, oraz układanie ich w i w szafce w osobne stosy lub wkładanie do stosownych przegródek;
robienie porządku w szafkach z produktami i dzielenie ich na kasze, mąki, przyprawy;
sortowanie rzeczy do prania: białe i kolorowe, ręczniki, bielizna itp.;
zdejmowanie z suszarki prania i sortowanie ubrań na te należące do mamy, taty i dziecka oraz podzielenie ich na koszulki, spodnie, skarpety itd.;
porządkowanie skrzynki z narzędziami lub pudełka z gwoździami i śrubkami;
sprzątanie dziecięcego pokoju i umieszczanie w odpowiednich pudłach: maskotek, klocków, aut.
Zabawy sprzyjające kształtowaniu klasyfikacji
Oprócz codziennych czynności, można dziecko wspomagać poprzez specjalnie zaplanowane ćwiczenia i zabawy.
Potrzebne będą: zbiory różnorodnych drobiazgów, przede wszystkim guzików, ale mogą też być koraliki, pomponiki, cekiny. Przydadzą się też kolorowe flamastry, niewielkie białe kartoniki i spodeczki (lub inne pudełka do sortowania guzików).
„Efektem tej zabawy są nie tylko doświadczenia logiczne w zakresie segregowania, ale także komplet kartoników, na których zostały zakodowane cechy guzików”.
(prof. Edyta Gruszczyk-Kolczyńska)
Zabawa I – zbiory
Wysypujemy guziki i układamy spodeczki, następnie proponujemy dziecku „podzielmy guziki według kolorów, ale żeby nam się nie myliło, oznaczymy spodeczki” – kolorujemy kartoniki na takie kolory, w jakich mamy guziki i układamy obok spodeczków. Po posortowaniu guzików pokazujemy kolejne podzbiory i pytamy: te guziki są… a te…”, aby wyraźnie dziecku zasygnalizować oddzielność zbiorów. Proponujemy inny podział guzików, ze względu na liczbę dziurek, na kartonikach rysujemy tyle kropek, ile jest dziurek: jedną dla guzików z „pętelką”, dwie dla dwóch dziurek i cztery dla czterech. Następnie dzielimy guziki i znowu podkreślamy podział na zbiory. Guziki można też podzielić ze względu na wielkość. Na 3 kartonikach rysujemy kółka – od najmniejszego do największego i dokonujemy podziału zbioru guzików ze względu na wielkość. W trakcie sortowania zapewne okaże się, że jest spory podzbiór guzików, których nie da się przyporządkować. Takie guziki odkładamy na osobny talerzyk.
Zabawa II – przesyłki
Powinna się pojawić po zabawie I i najlepiej jest wykorzystać ten sam zestaw guzików oraz kartoniki. Potrzebne będzie też zamykane pudełko. Dziecko siada naprzeciwko rodzica, na środku stołu układamy kartoniki z cechami guzików i pudełko. Zabawa polega na składaniu zamówienia na guziki, np.: rodzic wkłada do pudełka kartonik żółty, z dwoma kropkami i duży, a dziecko odbiera „przesyłkę”, po czy wybiera duży, żółty guzik z dwoma dziurkami i odsyła. Jeśli jest więcej guzików spełniających te warunki, powinny zostać spakowane wszystkie. Zabawę zaczynamy od „zamawiania” guzików z jedną cechą i stopniowo zwiększamy trudność. Role odwracamy i zamówienie składa dziecko, a następnie sprawdza poprawność jego realizacji. Pudełka ze sprzecznym zamówieniem (na przykład kolor-kolor-wielkość) nie należy traktować jako błędu, lecz zbiór pusty: „nie mam guzika, który jest jednocześnie żółty i zielony”.
Zabawa III – sklep
Kolejna zabawa polega na „kupowaniu i sprzedawaniu” guzików. Zabawę zaczynamy od posortowania guzików na małe, średnie i duże (dzielimy i oznaczamy jak w w zabawie I) oraz odrzucenia średnich. Następnie dziecko wybiera, czy chce sprzedawać guziki małe czy duże. Sklepy oddzielamy przesłoną. Następnie porządkujemy guziki (np. według zasady: pionowo kolory, poziomo liczba dziurek). Bawimy się: „Podobno w twoim sklepie są piękne guziki, wszystkie duże/małe, w takich kolorach (pokazujemy kartoniki) i z różną liczbą dziurek (też pokazujemy kartoniki). Chętnie kupię guzik niebieski z jedną dziurką, dziękuję. Teraz ty możesz kupić u mnie, jaki chcesz guzik?”. Kupujemy na zmianę, aż wszystkie guziki zostaną wymienione. Przejrzysty układ „kupionych” guzików pozwala dostrzec o jakie jeszcze guziki trzeba prosić, a przesłona czyni grę trudniejszą – jeśli jest to zbyt trudne, trzeba zdecydować, czy ją odsłonić, czy pozostawić.
„Jest to zabawa dająca dzieciom okazję do zgromadzenia doświadczeń logicznych, które przyczynią się do precyzyjnej klasyfikacji i kształtowania umiejętności definiowania obiektów.”
(prof. Edyta Gruszczyk-Kolczyńska)
Zabawa IV – drzewko
Do tej zabawy potrzebny jest duży arkuszpapieru, flamastry oraz guziki i kartoniki z zakodowanymi cechami guzików. Proponujemy dziecku narysowanie logicznego drzewka: „Pod drzewkiem ułożymy guziki. Tu jest pień drzewka. Drzewko ma 3 konary, jeden dla guzików z jedną dziurką, jeden dla tych z dwiema i jeden dla tych z czterema. Każdy konar ma 5 gałęzi – tyle, ile mamy kolorów guzików. Każda gałąź ma jeszcze 3 gałązki – dla guzików dużych, średnich i małych.”. Koło każdej gałęzi czy gałązki kładziemy kartonik z informacją. Następnie bierzemy guzik i wędrujemy nim wzdłuż drzewka podejmując odpowiednią decyzję co do konarów (liczby dziurek), gałęzi (kolory) i gałązki (wielkość), aż guzik znajdzie się na samej górze. Potem dziecko umieszcza kolejny guzik, aż wszystkie zajmą swoje miejsca. Zabawę warto powtórzyć, można też narysować inne drzewko (np. z pięciom konarami – kolorami, 3 gałęziami (wielkość) i 3 gałązkami (liczba dziurek). Zabawa ta jest świetnym treningiem logicznego myślenia dla dzieci siedmioletnich i nieco starszych.
Gry opracowano na podstawie książki „Jak nauczyć dzieci sztuki konstruowania gier?” Edyta Gruszczyk-Kolczyńska, Ewa Zielińska, Krystyna Dobosz
KSZTAŁTOWANIE UMIEJĘTNOŚCI KLASYFIKACJI
Edukacja matematyczna dzieci “Dziecięca matematyka”
Edyta Gruszczyk – Kolczyńska, Ewa Zielińska
Edukacja matematyczna dzieci „Dziecięca matematyka”
Edyta Gruszczyk-Kolczyńska, Ewa Zielińska
Kształtowanie czynności umysłowych potrzebnych dzieciom do tworzenia pojęć?
Kształtowanie umiejętności klasyfikowania u małych dzieci jest procesem długotrwałym. Umiejętności te należy rozwijać przez cały czas i przy każdej okazji. Klasyfikowanie jest dzieciom potrzebne do tworzenia pojęć w obrębie wszystkich zakresów wiedzy. Im sprawniej dziecko klasyfikuje, tym łatwiej mu rozumieć rzeczywistość, porządkować ją i nazywać.
Klasyfikacja operacyjna poprzedzona jest poziomem kolekcji. Najlepszym sposobem objaśnienia na czym polega ten poziom jest poniższy przykład działania dziecka w konkretnej sytuacji:
– kładziemy na stole dużo obrazków przedstawiających różne obiekty np. zwierzęta, owoce, warzywa, pojazdy, narzędzia, domy, postacie ludzi i różne rzeczy do ubrania. Zadaniem dziecka jest wybrać te obrazki, które pasują do siebie.
Dziecko ogląda obrazki i wybiera np. szalik, czapkę, palto, spódnicę, bluzkę, rękawiczki… do tej kolekcji dokłada również dziewczynkę i wyjaśnia, że to są ubrania dla tej dziewczynki.
Kolekcję ubrań z dołączoną do niej dziewczynką dziecko traktuje jako całość, natomiast dorosły oczekuje w tej sytuacji, że dziecko wyodrębni tylko zbiór rzeczy do ubrania, a dziewczynka do tego zbioru nie należy.
Na poziomie kolekcji dla dziecko najważniejsza jest przynależność obiektów , dlatego spośród różnych obrazków wybiera np. ubrania – dziewczynkę, owoce i warzywa – sprzedawczynię, narzędzia – rzemieślnika itp. Należy dodać, że dziecko podczas tych działań kieruje się wiedzą zdobytą na podstawie własnych doświadczeń i obserwacji, a takie połączenia znają z codziennych sytuacji.
Aby dziecko przeszło na poziom operacyjnej klasyfikacji należy dzieciom organizować jak najwięcej ćwiczeń poprzez zabawę,
na przykład:
– z guzikami
– klockami ( kolorowymi, drewnianymi )
– figury geometryczne – mozaika
– różnymi materiałami przyrodniczymi
ZABAWA Z GUZIKAMI
Potrzebne są:
– guziki w różnych kolorach, np. białe, czerwone, niebieskie, zielone
– w obrębie każdego koloru muszą być guziki z czterema dziurkami, dwiema dziurkami i guziki na nóżce (z jedną dziurką – pętelką)
– guziki różniące się wielkością: małe i duże
– kartoniki oznaczające cechy guzików (kartoniki oznaczające kolory guzików, kartoniki oznaczające ilość dziurek oraz kartoniki określające wielkość guzików (np. kartonik ze strzałką małą i dużą)
– spodeczki, papierowe talerzyki – o jeden więcej niż jest kolorów guzików, w tym przypadku 5
Przebieg zabawy:
1. Dorosły rozkłada 5 spodków, obok są guziki. Obok każdego z 4 spodków kładzie kartonik określający kolor i wyjaśnia: Tu będziemy wkładać guziki czerwone (pokazuje spodek z czerwonym kartonikiem), tu będą guziki zielone itd. Do tego spodka (pokazuje spodek bez kartonika) włożymy te guziki, które nie pasują do tamtych spodków.
– Ważne jest, aby dorosły segregował guziki razem z dzieckiem w ten sposób podtrzymuje kierunek dziecięcego rozumowania, a także reguluje tempo pracy.
2. Sprawdzenie wykonania ćwiczenia połączone z gestem grodzenia.
Dorosły odgradza spodki i mówi: Tu mają być białe. Sprawdź, czy są. Tak kontroluje spodki z guzikami kolejnych kolorów.
3. Przejście do kolejnej segregacji guzików według innej cechy
Posegregujemy guziki inaczej. Nieważny jest kolor. Teraz bierzemy pod uwagę ilość dziurek. Zostawiamy na stole 3 puste spodki a guziki zsypujemy na kupkę. Do każdego spodka wkładamy kartonik określający liczbę dziurek, jednocześnie wyjaśniamy: Tu położymy guziki z czterema dziurkami… Tu z dwiema dziurkami… A tu guziki z pętelką, z jedną dziurką.
Podobnie jak w przypadku pierwszej segregacji uczestniczymy
w działaniu dziecka, czyli wspólnie układamy guziki i sprawdzamy czy guziki leżą na właściwym talerzyku.
4. Segregowanie guzików według wielkości.
Można poprosić dziecko aby wysypało guziki na jedną kupkę. Następnie dorosły na dwóch spodkach kładzie po kartoniku określającym wielkość (duże i małe), wskazując trzeci, wyjaśnia: Tu włożymy guziki, co do których mamy wątpliwości… Tu będą guziki duże (pokazuje spodek), a tu małe (pokazuje). Teraz nie jest ważna liczba dziurek, ani kolor. Istotna jest wielkość. Segregujemy według wielkości.
Trzeba sprawdzić tak jak poprzednio. Dorosły odgradza i nazywa: Tu są duże… Tu są małe… A tu są ani małe, ani duże… Takie średnie. Dziecko sprawdza zawartość spodeczków.
Nie należy się martwić, jeżeli w zgromadzonym zestawie nie ma jednakowej liczby guzików w każdym kolorze albo są tam guziki
o różnej wielkości. Segregując według kolorów i wielkości ważny będzie ten dodatkowy spodek, do którego wkłada się guziki, które nie pasują, budzą wątpliwości. Jeśli jednak okaże się, że w wyniku danej segregacji jeden spodek pozostaje pusty, nie należy się tym przejmować. Jest to okazja do rozmowy o zbiorze pustym (oznacza w tym przypadku że nie ma guzika, który ma cechę pokazaną na kartoniku).
5. Przejście do definiowania.
Rozkładamy dziecku guziki, natomiast sobie zostawiamy kartoniki z ich cechami. Następnie kładziemy przed dzieckiem 3 kartoniki, np.: kartonik z dużą strzałką , kartonik koloru niebieskiego i kartonik
z rysunkiem guzika z dwiema dziurkami.
Mówiąc, wskazujemy kartoniki: Odszukaj mi guziki duże, niebieskie, dwudziurkowce.
Zadanie to może sprawić trudność dziecku, gdyż należy uwzględnić: kolor, dziurki i wielkość. Jeśli dziecko ma kłopoty, dorosły może mu pomóc, wybierając wszystkie guziki niebieskie, spośród niebieskich wybierają dwudziurkowce, a niebieskie dwudziurkowce rozdzielają według wielkości i wybierają duże.
Na koniec należy sprawdzić czy dziecko wybrało właściwe guziki
i pochwalić je.
Ważne jest, aby po takim ćwiczeniu zamienić się rolami , teraz dziecko układa zadanie dla dorosłego: kładzie przed nim 3 kartoniki określające kolor, wielkość i liczbę dziurek, a dorosły odczytuje zadanie (określa cechy każdego guzika – definiuje guziki) i wybiera odpowiednie guziki. Pamiętajmy, aby podczas wykonywania danych czynności, mówić
o tym co robimy.
Świetnym materiałem do wykonania tych ćwiczeń będą również figury geometryczne płaskie lub klocki.
Klasyfikacja na poziomie operacyjnym różni się od wcześniejszych rozwojowo sposobów porządkowania przedmiotów. Cechuje ją:
· giętkość rozumowania
Dziecko segreguje przedmioty na wiele sposobów, np. według koloru, wielkości, kształtu
· konsekwencja
Gdy dziecko podejmuje decyzję, według jakiej cechy będzie segregowało, kieruje się nią, aż rozdzieli wszystkie przedmioty
· dokładność definiowania
Charakteryzując przedmioty, dziecko bierze pod uwagę te cechy, które uwzględniło przy segregowaniu
Gry i zabawy rozwijające umiejętność segregowania i definiowania
· Przesyłki.
Potrzebne są: guziki, zwyczajne klocki do budowania lub figury geometryczne, pudełko i kartoniki cechami guzików lub klocków.
Dorosły i dziecko siedzą naprzeciw siebie przy stole. Dziecko ma guziki, a dorosły pudełko i kartoniki. Dorosły proponuje zabawę w zamawianie i realizację przesyłek. Dziecko ma magazyn z guzikami, dorosły wysyła zamówienie na guziki (wkłada do pudełka kartoniki określające cechy guzików), a dziecko realizuje to zamówienie (do pudełka wkłada odpowiednie guziki). Następnie dorosły sprawdza zgodność zamówienia z przysłanym towarem. Jeśli zamówienie jest w porządku, odbiór kwituje uśmiechem. Gdy zamówienie się nie zgadza, odsyła do dziecka pudełko wraz z jego zawartością.
Następnie zamieniają się rolami.
· Zgadnij, jaki to guzik?
Potrzebne są: guziki i kartoniki z ich cechami.
Rozkładamy na stole guziki i kartoniki tak, aby każdy był widoczny. Dorosły zamyka oczy i prosi dziecko aby wybrało jeden guzik, obejrzało go i schowało w dłoni (dziecko chowa np. guzik czerwony, duży,
z czterema dziurkami). Następnie dorosły otwiera oczy rozpoczyna zabawę:
– Najpierw dowiem się, w jakim kolorze jest schowany guzik (pokazuje kartoniki określające kolor). Czy jest on zielony? (wskazuje taki kartonik), dorosły prosi dziecko, aby powiedziało „TAK” jeśli jest zielony, lub „NIE” gdy jest inny.
– tak
– wiem już, że guzik jest zielony (odkłada na środek kartonik określający kolor zielony – przy kolejnych czynnościach postępuje podobnie, czyli dokłada właściwe kartoniki).
– Dowiem się teraz, ile ma dziurek. Są trzy możliwości (pokazuje 3 kartoniki). Czy ma on cztery dziurki?
– tak
– wiem, że jest to guzik czerwony i ma cztery dziurki. Teraz ustalę jego wielkość (pokazuje 2 kartoniki). Czy jest to duży guzik?
– tak. Dziecko pokazuje guzik i kładzie obok 3 kartoników, które określają jego cechy.
Podobnie jak w poprzedniej zabawie, następuje zamiana ról. Zabawę można zorganizować klockami do budowania i kartonikami, które określają ich cechy.
· Powiedz, co wybrałem
Dorosły gromadzi na stole różne przedmioty, np. zeszyty, książki, blok rysunkowy, gazetę, pióro, mazaki, długopis, szklankę, słoik, wazon, spodeczek, klocek, linijkę drewnianą i deskę do krojenia (drewnianą).
Następnie prosi dziecko o wybranie jednego przedmiotu (sam zamyka oczy), narysowanie wybranego przedmiotu na kartce i schowanie rysunku pod stołem (wybrany przedmiot zostaje na stole).
Dorosły próbuje dowiedzieć się, jaki przedmiot wybrało dziecko, zadaje pytania a dziecko odpowiada „TAK” lub „NIE”, zabawa przebiega podobnie, jak poprzednia. Przebieg zabawy:
– czy to jest z papieru?
– nie
– a więc nie może to być: gazeta, książka, zeszyt, blok, bo to wszystko jest
z papieru. Czy to służy do pisania?
– nie
– Zatem nie może to być: długopis, pióro lub mazaki. A może to jest wykonane
z drewna?
– tak
– z drewna są: klocek, linijka i deska. Stawiam na deskę. Czy to jest deska?
– tak. Odpowiada dziecko i pokazuje schowany rysunek.
Należy teraz zamienić się rolami. Jednak przed przystąpieniem do zabawy trzeba zwrócić dziecku uwagę, aby pytało o cechy: z czego są zrobione przedmioty, do czego służą (dzieci często próbują odgadywać, pytając kolejno o przedmioty). Taka uwaga pomaga naprowadzić dziecko na właściwy sposób rozumowania.
Do zabawy można wykorzystać inne podmioty według pomysłu.
· O jakim zwierzątku myślę?
W zabawie tej nie wykorzystujemy żadnych ilustracji, trzeba użyć wyobraźni i wiedzy(pamięci). Jest to zabawa w odgadywanie zwierząt. Dorosły prosi dziecko, aby pomyślało i wybrało sobie jakieś zwierzątko, następnie narysowało je na kartce i schowało rysunek. Następnie dorosły próbuje ustalić, o jakim zwierzątku pomyślało dziecko (dziecko wybrało kota), zadaje pytania na miarę dziecięcej wiedzy o świecie.
Potem następuje zmiana ról, dorosły wybiera zwierzę, a dziecko odgaduje zadając pytania.
Opisane zabawy przeznaczone są dla dzieci starszych 6, 7 – letnich. Zatem, aby wykorzystać je do zabawy z młodszymi dziećmi należy dobierać je z wielką ostrożnością i dostosowywać do umiejętności dziecka (modyfikować).
Opisała: Magdalena Sowa
키워드에 대한 정보 karty do klasyfikacji dla dzieci
다음은 Bing에서 karty do klasyfikacji dla dzieci 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.
이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!
사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Matematyka przez zabawę [#02] Karty – część 1 (4 gry)
- matematyka przez zabawę
- matematyka przez działanie
- matematyka czynnościowa
- karty
- edukacja
- matematyka inaczej
- czynności
- działania
- liczenie
- jak nauczyć się liczyć
- mnożyć
Matematyka #przez #zabawę #[#02] #Karty #- #część #1 # #(4 #gry)
YouTube에서 karty do klasyfikacji dla dzieci 주제의 다른 동영상 보기
주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Matematyka przez zabawę [#02] Karty – część 1 (4 gry) | karty do klasyfikacji dla dzieci, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.
