당신은 주제를 찾고 있습니까 “ewangelia św mateusza rozdział 16 – Ewangelia Mateusza || Rozdział 16“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://you.khunganhtreotuong.vn 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://you.khunganhtreotuong.vn/blog. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Langusta na palmie 이(가) 작성한 기사에는 조회수 39,198회 및 좋아요 2,776개 개의 좋아요가 있습니다.
Table of Contents
ewangelia św mateusza rozdział 16 주제에 대한 동영상 보기
여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!
d여기에서 Ewangelia Mateusza || Rozdział 16 – ewangelia św mateusza rozdział 16 주제에 대한 세부정보를 참조하세요
Przeczytajmy razem całe Pismo Święte!
UWAGA WYZWANIE i to życiodajne!
Codziennie razem czytamy 1 rozdział życiodajnego SŁOWA BOGA.
Dołącz do nas! Razem przeczytamy całe Pismo Święte!
Wykorzystano Najnowszy przekład Pisma Świętego z komentarzem opracowany przez Zespół Biblistów Polskich z inicjatywy Towarzystwa Świętego Pawła (Edycja Świętego Pawła). Pierwszy przekład w trzecim tysiącleciu.
________________________________________
Aby nas wesprzeć kliknij tu
→ https://patronite.pl/langustanapalmie
→ http://bit.ly/Subskrybuj_Languste
♡ Historie potłuczone
Anchor → https://anchor.fm/langusta-na-palmie
Spreaker → https://www.spreaker.com/show/historie-potluczone
Spotify → https://spoti.fi/2NVIRHb
Apple → https://apple.co/2ZIPQZv
Google Podcasts → https://bit.ly/2OlBWH
♡ Pismo Święte:
Anchor → https://anchor.fm/langusta-na-palmie
Spreaker → https://www.spreaker.com/show/przeczytaj-pismo-swiete-z-langusta
Spotify → https://spoti.fi/34nZwLr
Apple → https://apple.co/33zdwCV
Google Podcasts → https://bit.ly/3nmaZUc
Zapraszamy na nowy portal :
→ http://www.dominikanie.pl
Polecamy subskrypcje portalu na YT
→ https://www.youtube.com/c/Dominikanieplportal
Można nas również znaleźć na Facebooku:
→ https://www.facebook.com/dominikanie
Więcej nagrań o. Adama znajdziesz na:
→ http://www.langustanapalmie.pl
Można nas również znaleźć na Facebooku:
→ https://www.facebook.com/LangustaNaPalmie
Twitterze:
→ https://twitter.com/LangustaPalmowa
Instagramie:
→ https://www.instagram.com/langustanapalmie/
Zapraszamy.
ewangelia św mateusza rozdział 16 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.
Ewangelia wg św. Mateusza, Rozdział 16 – Twoja Biblia
Czytaj na TwojaBiblia.pl, Ewangelia wg św. Mateusza, Rozdział 16.
Source: twojabiblia.pl
Date Published: 9/2/2022
View: 379
Biblia Warszawska Księga: Ewangelia św. Mateusza 16:1
Przeto Nie bójcie się ich; albowiem nie ma nic ukrytego, co by nie miało być ujawnione, ani nic tajnego, o czym by się dowiedzieć nie miano. Mat 10:26 …
Source: biblia-online.pl
Date Published: 4/4/2022
View: 7264
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu – Mt 16 – Deon
Ewangelia wg św. Mateusza. Nowe żądanie znaku. 16. 1 Przystąpili do Niego faryzeusze i saduceusze i wystawiając Go na próbę, prosili o ukazanie im znaku z …
Source: biblia.deon.pl
Date Published: 4/10/2022
View: 4740
Komentarze do Mateusza — rozdział 16 – JW.ORG
To wskazuje, że pisarze Ewangelii byli tam obecni lub otrzymali informacje od wiarygodnych naocznych świadków. 16:10. wielkich koszy: Lub „koszy na żywność” …
Source: wol.jw.org
Date Published: 4/24/2022
View: 3437
Mt, 16, 24-28 – BIBLIJNI.pl
Mt, 16, 24-28 Warunki naśladowania Jezusa 24 Wtedy Jezus rzekł do swoich uczniów: … Roberta Bellarmina, biskupa i doktora Kościoła lub wspomnienie św.
Source: www.biblijni.pl
Date Published: 10/10/2022
View: 1550
Streszczenie Ewangelii według św Mateusza rozdział 16 Na …
Odpowiedź:według św Mateusza rozdział 16. Faryzeusze wystawili Jezusa na próbę, chcieli aby Jezus pokazał im znak z nieba.
Source: brainly.pl
Date Published: 12/28/2022
View: 4209
ARCHIWUM 4. EWANGELII » Ewangelia według św. Mateusza
Ewangelia według św. Mateusza ; Rozdział 5. Mt 5,1-12 · Mt 5,13-16 · Mt 5,17-37 · Mt 5,38-48. R · Błogosławieni ubodzy duchem · Wy jesteście światłem świata.
Source: www.paulus.org.pl
Date Published: 5/9/2021
View: 2711
Ewangelia według św. Mateusza – komentarze biblijne
Rozpoczynamy czytanie Ewangelii według świętego Mateusza. Jest to Ewangelia o Jezusie Chrystusie, Bogu i Królu Izraela którego imię oznacza
Source: fbiblos.org
Date Published: 8/10/2022
View: 9467
주제와 관련된 이미지 ewangelia św mateusza rozdział 16
주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Ewangelia Mateusza || Rozdział 16. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.
주제에 대한 기사 평가 ewangelia św mateusza rozdział 16
- Author: Langusta na palmie
- Views: 조회수 39,198회
- Likes: 좋아요 2,776개
- Date Published: 2020. 12. 15.
- Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=_OGW9sFYBfY
Ewangelia wg św. Mateusza, Rozdział 16
Ewangelia wg św. Mateusza
Nowe żądanie znaku Przystąpili do Niego faryzeusze i saduceusze i wystawiając Go na próbę , prosili o ukazanie im znaku z nieba . Lecz On im odpowiedział : « Wieczorem mówicie : ” Będzie piękna pogoda , bo niebo się czerwieni “, rano zaś : ” Dziś burza , bo niebo się czerwieni i jest zasępione “. Wygląd nieba umiecie rozpoznawać , a znaków czasu nie możecie ? Plemię przewrotne i wiarołomne żąda znaku , ale żaden znak nie będzie mu dany , prócz znaku Jonasza ». Z tym ich zostawił i odszedł . Kwas faryzeuszów i saduceuszów Przeprawiając się na drugi brzeg , uczniowie zapomnieli wziąć z sobą chleba . Jezus rzekł do nich : « Uważajcie i strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów !» Oni zaś rozprawiali między sobą i mówili : « Nie wzięliśmy chleba ». Jezus , poznawszy to , rzekł : « Ludzie małej wiary czemu zastanawiacie się nad tym , że nie wzięliście chleba ? Czy jeszcze nie rozumiecie i nie pamiętacie owych pięciu chlebów na pięć tysięcy , i ile zebraliście koszów ? Ani owych siedmiu chlebów na cztery tysiące , i ileście koszów zebrali ? Jak to , nie rozumiecie , że nie o chlebie mówiłem wam , lecz : strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów ?» Wówczas zrozumieli , że mówił o wystrzeganiu się nie kwasu chlebowego , lecz nauki faryzeuszów i saduceuszów . Wyznanie Piotra Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej , pytał swych uczniów : « Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego ?» A oni odpowiedzieli : « Jedni za Jana Chrzciciela , inni za Eliasza , jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków » . Jezus zapytał ich : « A wy za kogo Mnie uważacie ?» Odpowiedział Szymon Piotr : « Ty jesteś Mesjasz , Syn Boga żywego ». Na to Jezus mu rzekł : « Błogosławiony jesteś , Szymonie , synu Jony . Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew , lecz Ojciec mój , który jest w niebie . Otóż i Ja tobie powiadam : Ty jesteś Piotr [ czyli Skała ], i na tej Skale zbuduję Kościół mój , a bramy piekielne go nie przemogą . I tobie dam klucze królestwa niebieskiego ; cokolwiek zwiążesz na ziemi , będzie związane w niebie , a co rozwiążesz na ziemi , będzie rozwiązane w niebie ». Wtedy surowo zabronił uczniom , aby nikomu nie mówili , że On jest Mesjaszem . Pierwsza zapowiedź męki i zmartwychwstania Odtąd zaczął Jezus wskazywać swoim uczniom na to , że musi iść do Jerozolimy i wiele cierpieć od starszych i arcykapłanów , i uczonych w Piśmie ; że będzie zabity i trzeciego dnia zmartwychwstanie . A Piotr wziął Go na bok i począł robić Mu wyrzuty : « Panie , niech Cię Bóg broni ! Nie przyjdzie to nigdy na Ciebie ». Lecz On odwrócił się i rzekł do Piotra : « Zejdź Mi z oczu , szatanie ! Jesteś Mi zawadą , bo myślisz nie na sposób Boży , lecz na ludzki ». Warunki naśladowania Jezusa Wtedy Jezus rzekł do swoich uczniów : « Jeśli kto chce pójść za Mną , niech się zaprze samego siebie , niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje . Bo kto chce zachować swoje życie , straci je ; a kto straci swe życie z mego powodu , znajdzie je . Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek , choćby cały świat zyskał , a na swej duszy szkodę poniósł ? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę ? Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami swoimi , i wtedy odda każdemu według jego postępowania . Zaprawdę , powiadam wam : Niektórzy z tych , co tu stoją , nie zaznają śmierci , aż ujrzą Syna Człowieczego , przychodzącego w królestwie swoim » .
Ewangelia św. Mateusza
Biblia Warszawska
Księga: Ewangelia św. Mateusza 16:1
16:1 I przystąpili do niego faryzeusze i saduceusze, i kusząc, prosili go, żeby im pokazał znak z nieba.
16:2 A On, odpowiadając, rzekł im: Gdy nastanie wieczór, mówicie: Będzie pogoda, bo się niebo czerwieni;
16:3 A rano: Dziś będzie niepogoda, bo się niebo czerwieni i jest zachmurzone. Oblicze nieba umiecie rozpoznawać, a znamion czasów nie potraficie?
16:4 Ród zły i cudzołożny domaga się znaku, ale znak nie będzie mu dany, chyba tylko znak Jonasza. I opuściwszy ich, odszedł.
16:5 I gdy się uczniowie przeprawili na drugi brzeg, zapomnieli wziąć chleba.
16:6 A Jezus rzekł im: Miejcie się na baczności i strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów!
16:7 Oni zaś rozprawiali między sobą i mówili: Chleba nie wzięliśmy.
16:8 A gdy Jezus to zauważył, rzekł: Małowierni, czemuż rozprawiacie nad tym, że chleba nie macie?
16:9 Jeszcze nie rozumiecie ani nie pamiętacie tych pięciu chlebów dla pięciu tysięcy i ile koszów zebraliście?
16:10 Ani tych siedmiu chlebów dla czterech tysięcy i ile koszów zebraliście?
16:11 Jakżeż to jest, że nie rozumiecie, iż wam nie o chlebie mówiłem? Strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów.
16:12 Wtedy zrozumieli, że nie mówił, aby się wystrzegali kwasu chlebowego, lecz nauki faryzeuszów i saduceuszów.
16:13 A gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał uczniów swoich, mówiąc: Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?
16:14 A oni rzekli: Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków.
16:15 On im mówi: A wy za kogo mnie uważacie?
16:16 A odpowiadając Szymon Piotr rzekł: Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego.
16:17 A Jezus odpowiadając, rzekł mu: Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jonasza, bo nie ciało i krew objawiły ci to, lecz Ojciec mój, który jest w niebie.
16:18 A ja ci powiadam, że ty jesteś Piotr, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne nie przemogą go.
16:19 I dam ci klucze Królestwa Niebios; i cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie.
16:20 Wtedy przykazał uczniom swoim, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem.
16:21 Od tej pory zaczął Jezus Chrystus tłumaczyć uczniom swoim, że musi pójść do Jerozolimy, wiele wycierpieć od starszych arcykapłanów i uczonych w Piśmie, że musi być zabity i trzeciego dnia wzbudzony z martwych.
16:22 A Piotr, wziąwszy go na stronę, począł go upominać, mówiąc: Miej litość nad sobą, Panie! Nie przyjdzie to na ciebie.
16:23 A On, obróciwszy się, rzekł Piotrowi: Idź precz ode mnie, szatanie! Jesteś mi zgorszeniem, bo nie myślisz o tym, co Boskie, lecz o tym, co ludzkie.
16:24 Wtedy Jezus rzekł do uczniów swoich: Jeśli kto chce pójść za mną, niech się zaprze samego siebie i weźmie krzyż swój, i niech idzie za mną.
16:25 Bo kto by chciał życie swoje zachować, utraci je, a kto by utracił życie swoje dla mnie, odnajdzie je.
16:26 Albowiem cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, a na duszy swej szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za duszę swoją?
16:27 Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego z aniołami swymi, i wtedy odda każdemu według uczynków jego.
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu
NOWY TESTAMENT
Ewangelia wg św. Mateusza
1 Nowe żądanie znaku
16
1
2
3
4
3 Kwas faryzeuszów i saduceuszów
5
6
7
8
9
10
11
12
4 Wyznanie Piotra
13
14
15
16
17
18
19
20
8 Pierwsza zapowiedź męki i zmartwychwstania
21
22
23
9 Warunki naśladowania Jezusa
24
25
26
27
28
Przystąpili do Niego faryzeusze i saduceusze i wystawiając Go na próbę, prosili o ukazanie im znaku z nieba. Lecz On im odpowiedział: «Wieczorem mówicie: “Będzie piękna pogoda, bo niebo się czerwieni”, rano zaś: “Dziś burza, bo niebo się czerwieni i jest zasępione”. Wygląd nieba umiecie rozpoznawać, a znaków czasu nie możecie? Plemię przewrotne i wiarołomne żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza». Z tym ich zostawił i odszedł.Przeprawiając się na drugi brzeg, uczniowie zapomnieli wziąć z sobą chleba. Jezus rzekł do nich: «Uważajcie i strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów!» Oni zaś rozprawiali między sobą i mówili: «Nie wzięliśmy chleba». Jezus, poznawszy to, rzekł: «Ludzie małej wiary czemu zastanawiacie się nad tym, że nie wzięliście chleba? Czy jeszcze nie rozumiecie i nie pamiętacie owych pięciu chlebów na pięć tysięcy, i ile zebraliście koszów? Ani owych siedmiu chlebów na cztery tysiące, i ileście koszów zebrali? Jak to, nie rozumiecie, że nie o chlebie mówiłem wam, lecz: strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów?» Wówczas zrozumieli, że mówił o wystrzeganiu się nie kwasu chlebowego, lecz nauki faryzeuszów i saduceuszów.Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?» A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków»Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?» Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego». Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogąI tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie». Wtedy surowo zabronił uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem.Odtąd zaczął Jezus wskazywać swoim uczniom na to, że musi iść do Jerozolimy i wiele cierpieć od starszych i arcykapłanów, i uczonych w Piśmie; że będzie zabity i trzeciego dnia zmartwychwstanie. A Piotr wziął Go na bok i począł robić Mu wyrzuty: «Panie, niech Cię Bóg broni! Nie przyjdzie to nigdy na Ciebie». Lecz On odwrócił się i rzekł do Piotra: «Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo myślisz nie na sposób Boży, lecz na ludzki».Wtedy Jezus rzekł do swoich uczniów: «Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swóji niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę? Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami swoimi, i wtedy odda każdemu według jego postępowania. Zaprawdę, powiadam wam: Niektórzy z tych, co tu stoją, nie zaznają śmierci, aż ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w królestwie swoim»
Komentarze do Mateusza — rozdział 16 — BIBLIOTEKA INTERNETOWA Strażnicy
MATEUSZA Komentarze — rozdział 16
16:2
odpowiedział: Niektóre ważne starożytne manuskrypty pomijają pozostałą część wersetu 2 oraz cały werset 3. Chociaż istnieją pewne niejasności co do autentyczności tych słów, wielu badaczy opowiada się za włączeniem ich do tego fragmentu, ponieważ występują one w licznych wczesnych i późniejszych manuskryptach.
16:4
niewierne: Dosł. „cudzołożne”. Chodzi o cudzołóstwo duchowe, czyli niewierność wobec Boga (zob. komentarz do Mk 8:38).
znaku Jonasza: Zob. komentarz do Mt 12:39.
16:5
na drugi brzeg jeziora: Czyli na drugi brzeg Jeziora Galilejskiego, najwyraźniej w kierunku Betsaidy, leżącej na pn.-wsch. brzegu.
16:6
zakwasu: Lub „drożdży”. W Biblii zakwas często symbolizuje grzech i zepsucie; w tym miejscu odnosi się do wypaczonych nauk (Mt 16:12; 1Ko 5:6-8; por. komentarz do Mt 13:33).
16:9
koszy: W opisach dwóch wydarzeń, podczas których Jezus cudownie nakarmił tłumy (zob. komentarze do Mt 14:20; 15:37; 16:10 oraz równoległe sprawozdania w Mk 6:43; 8:8, 19, 20), konsekwentnie rozróżniono typy koszy użytych do zbierania jedzenia, które pozostało. Gdy Jezus nakarmił ok. 5000 mężczyzn, w opisie użyto greckiego słowa kòfinos (oddanego jako „kosz”), a kiedy nakarmił 4000 mężczyzn — greckiego słowa sfyrís (oddanego jako „wielki kosz”). To wskazuje, że pisarze Ewangelii byli tam obecni lub otrzymali informacje od wiarygodnych naocznych świadków.
16:10
wielkich koszy: Lub „koszy na żywność” (zob. komentarze do Mt 15:37; 16:9).
16:13
Cezarei Filipowej: Miasto niedaleko źródeł Jordanu położone na wysokości 350 m n.p.m. Leży ono jakieś 40 km na pn. od Jeziora Galilejskiego, w pobliżu pd.-zach. podnóża góry Hermon. Tetrarcha Filip, syn Heroda Wielkiego, nazwał je Cezareą ku czci rzymskiego władcy. Dla odróżnienia od portu o tej samej nazwie dodano określenie „Filipowa” (zob. Dodatek B10).
Syn Człowieczy: Zob. komentarz do Mt 8:20.
16:14
Janem Chrzcicielem: Zob. komentarz do Mt 3:1.
Eliaszem: Zob. komentarz do Mt 11:14.
16:16
Szymon Piotr: Zob. komentarz do Mt 10:2.
Chrystus: Piotr nazywa Jezusa „Chrystusem” (gr. ho Christòs). Jest to odpowiednik tytułu „Mesjasz” (od hebr. maszíach). Oba słowa znaczą „Pomazaniec”. W tekście greckim tytuł „Chrystus” jest tutaj poprzedzony rodzajnikiem, najwyraźniej dla podkreślenia pozycji Jezusa jako Mesjasza (zob. komentarze do Mt 1:1; 2:4).
Boga żywego: Użycie tego wyrażenia podkreśla, że Jehowa żyje i działa — w przeciwieństwie do martwych bogów narodów (Dz 14:15), np. tych czczonych w okolicach Cezarei Filipowej (Mt 16:13). Wyrażenie to występuje też w Pismach Hebrajskich (Pwt 5:26; Jer 10:10).
16:17
synu Jonasza: Lub „Bar-Jonaszu”. Hebrajskie imiona często zawierały hebrajskie słowo ben lub aramejskie bar (oba znaczą „syn”), do którego dołączano imię ojca, tworząc w ten sposób rodzaj nazwiska. Występowanie w niektórych imionach własnych zapożyczonej z aramejskiego cząstki bar (np. Bartłomiej, Bartymeusz, Barnabas i Bar-Jezus) świadczy o wpływie tego języka na hebrajszczyznę w czasach Jezusa.
żaden człowiek: Dosł. „ciało i krew”; było to popularne żydowskie wyrażenie. Jezus mówi tutaj, że Piotr nie doszedł do tego wniosku sam ani z pomocą innego człowieka (Gal 1:16, przyp.).
16:18
Ty jesteś Piotr, a na tej skale: Grecki wyraz rodzaju męskiego pétros oznacza „odłam skalny; kamień”. Został tu użyty jako imię własne. Piotr to grecka forma imienia, które Jezus nadał Szymonowi (Jn 1:42). Odpowiednik tego słowa w rodzaju żeńskim, pétra, jest oddawany jako „skała” i może oznaczać skaliste podłoże, urwisko lub masyw skalny. Występuje również w Mt 7:24, 25; 27:60; Łk 6:48; 8:6; Rz 9:33; 1Ko 10:4; 1Pt 2:8. Piotr nie uważał siebie za „skałę”, na której Jezus zbuduje swój zbór, bo w 1Pt 2:4-8 napisał, że dawno przepowiedzianym „fundamentowym kamieniem narożnym” wybranym przez samego Boga jest Jezus. Podobnie apostoł Paweł nazwał go „fundamentem” i „duchową skałą” (1Ko 3:11; 10:4). Jezus najwyraźniej zastosował grę słów, mówiąc niejako: „Ty, którego nazwałem Piotrem, czyli ‚odłamem skalnym’, prawidłowo rozpoznałeś ‚tę skałę’, Chrystusa, mającego być fundamentem zboru chrześcijańskiego”.
zbór: W tym miejscu po raz pierwszy pojawia się grecki termin ekklesía. Wywodzi się on z dwóch wyrazów: ek — „z; od” oraz kaléo — „wołać; wzywać”. Oznacza grupę osób wezwanych lub zwołanych w jakimś konkretnym celu (zob. Słowniczek pojęć). W tym wersecie Jezus zapowiada utworzenie zboru chrześcijańskiego składającego się z namaszczonych chrześcijan. Są oni „żywymi kamieniami”, z których jest budowany „duchowy dom” (1Pt 2:4, 5). To greckie słowo często występuje w Septuagincie jako odpowiednik hebrajskiego rzeczownika „zbór”, który zwykle odnosi się do całego ludu Bożego (Pwt 23:3; 31:30). W Dz 7:38 „ludem” (dosł. „zborem”) nazwano Izraelitów, którzy wyszli z Egiptu. A „zborem Bożym” określono chrześcijan ‛powołanych z ciemności’ i ‛wybranych ze świata’ (1Pt 2:9; Jn 15:19; 1Ko 1:2).
śmierć: Dosł. „bramy Hadesu”, czyli wspólnego grobu ludzkości (zob. Słowniczek pojęć, „Grób”). Biblia mówi, że umarli znajdują się za „bramami śmierci” (Ps 107:18) lub „bramami grobu” (Iz 38:10), co oznacza, że śmierć ma nad nimi władzę. Jezus obiecuje zwyciężyć grób, czyli sprawić, że jego „bramy” się otworzą i dzięki zmartwychwstaniu umarli zostaną z niego uwolnieni. Prawdziwość tej obietnicy potwierdziło jego własne zmartwychwstanie (Mt 16:21). A ponieważ zbór jest zbudowany na Jezusie — tym, który potrafi wyzwolić jego członków ze śmierci — grób ‛nie odniesie nad zborem zwycięstwa’, czyli nie zatrzyma jego członków na zawsze (Dz 2:31; Obj 1:18; 20:13, 14).
16:19
klucze Królestwa Niebios: W Biblii ludzie, którym dawano jakieś klucze — czy to dosłownie, czy w przenośni — otrzymywali pewną miarę władzy (1Kn 9:26, 27; Iz 22:20-22). Dlatego słowo „klucz” zaczęło symbolizować władzę i odpowiedzialność. Piotr użył powierzonych mu „kluczy”, żeby umożliwić Żydom (Dz 2:22-41), Samarytanom (Dz 8:14-17) i poganom (Dz 10:34-38) otrzymanie ducha Bożego i wejście do niebiańskiego Królestwa.
zwiążesz (…) rozwiążesz: Lub „zamkniesz (…) otworzysz”. Najwyraźniej chodzi o decyzje, dzięki którym jakieś działania miały być powstrzymywane albo podejmowane (por. komentarz do Mt 18:18).
będzie już związane (…) będzie już rozwiązane: Użyte tu greckie czasowniki występują w rzadko spotykanej formie (czasownik „być” w czasie przyszłym połączony z imiesłowem biernym utworzonym od czasowników dokonanych „związać” i „rozwiązać”). Forma ta wskazuje, że wszelkie decyzje Piotra („wszystko, co zwiążesz”; „wszystko, co rozwiążesz”) miały zapadać dopiero po tym, jak decyzje w danej sprawie zapadły już w niebie; decyzje Piotra nie miały ich poprzedzać (por. komentarz do Mt 18:18).
16:20
Chrystusem: Zob. komentarz do Mt 16:16.
16:21
Jezus: W niektórych starożytnych manuskryptach w tym miejscu występuje wyrażenie „Jezus Chrystus”.
starszych ludu: Dosł. „starszych mężczyzn”. W Biblii greckie określenie presbýteros odnosi się przede wszystkim do osób, które mają pewną miarę władzy i odpowiedzialności w jakiejś społeczności lub jakimś narodzie. Czasami termin ten odnosi się do czyjegoś wieku (tak jak w Łk 15:25; Dz 2:17), ale nie zawsze chodzi o osoby starsze. Tutaj określono nim przywódców narodu żydowskiego, którzy często są wymieniani razem z naczelnymi kapłanami i uczonymi w piśmie. Mężczyźni z tych trzech grup tworzyli Sanhedryn (Mt 21:23; 26:3, 47, 57; 27:1, 41; 28:12; zob. Słowniczek pojęć, „Starszy”).
naczelnych kapłanów: Zob. komentarz do Mt 2:4 i Słowniczek pojęć, „Naczelny kapłan”.
uczonych w piśmie: Zob. komentarz do Mt 2:4 i Słowniczek pojęć, „Uczony w piśmie”.
16:23
Zejdź mi z oczu: Jezus tutaj stanowczo „zganił Piotra” (Mk 8:33). Nie chciał, żeby cokolwiek przeszkodziło mu w spełnieniu woli Ojca. Niektóre przekłady Biblii oddają ten zwrot jako: „Odejdź za mnie” lub „Idź za Mną”. Słowa Jezusa mogły przypomnieć Piotrowi, jakie jest jego miejsce — jako naśladowca swojego Mistrza powinien go wspierać, a nie być przeszkodą na jego drodze.
szatanie: Jezus nie mówi tutaj, że Piotr jest Szatanem Diabłem, ale nazywa go przeciwnikiem, bo właśnie takie jest znaczenie hebrajskiego słowa satán. Jezus być może chciał zasugerować, że w tej sytuacji Piotr uległ wpływowi Szatana.
przeszkodą: Zob. komentarz do Mt 18:7.
16:24
niech się wyrzeknie samego siebie: Lub „niech zrezygnuje ze wszystkich praw do siebie”. Wskazuje to na gotowość całkowitego zrezygnowania z własnych upodobań albo przekazania Bogu prawa własności do swojej osoby. To greckie sformułowanie można też oddać jako „musi powiedzieć sobie ‚nie’”, co trafnie pokazuje, że czasami wiąże się to z powiedzeniem „nie” swoim osobistym pragnieniom, ambicjom i korzyściom (2Ko 5:14, 15). Mateusz użył tego samego greckiego czasownika, opisując, jak Piotr wyparł się znajomości z Jezusem (Mt 26:34, 35, 75).
pal męki: Lub „pal egzekucyjny”. W klasycznej grece słowo stauròs oznacza przede wszystkim pionowy słup lub pal. W sensie przenośnym czasami wyobraża cierpienia, hańbę, udręki, a nawet śmierć zadaną komuś dlatego, że naśladuje Jezusa (zob. Słowniczek pojęć).
16:25
życie: Lub „duszę” (zob. Słowniczek pojęć, „Dusza”).
16:26
życie: Zob. komentarz do Mt 16:25 i Słowniczek pojęć, „Dusza”.
16:28
Zapewniam: Zob. komentarz do Mt 5:18.
Mt, 16, 24-28
Księga: — Wybierz pozycję — Księga Rodzaju Księga Wyjścia Księga Kapłańska Księga Liczb Księga Powtórzonego Prawa Księga Jozuego Księga Sędziów Księga Rut 1 Księga Samuela 2 Księga Samuela 1 Księga Królewska 2 Księga Królewska 1 Księga Kronik 2 Księga Kronik Księga Ezdrasza Księga Nehemiasza Księga Tobiasza Księga Judyty Księga Estery 1 Księga Machabejska 2 Księga Machabejska Księga Hioba Księga Psalmów Księga Przysłów Księga Koheleta Pieśń nad Pieśniami Księga Mądrości Mądrość Syracha Księga Izajasza Księga Jeremiasza Lamentacje Księga Barucha Księga Ezechiela Księga Daniela Księga Ozeasza Księga Joela Księga Amosa Księga Abdiasza Księga Jonasza Księga Micheasza Księga Nahuma Księga Habakuka Księga Sofoniasza Księga Aggeusza Księga Zachariasza Księga Malachiasza Ewangelia wg św. Mateusza Ewangelia wg św. Marka Ewangelia wg św. Łukasza Ewangelia wg św. Jana Dzieje Apostolskie List do Rzymian 1 List do Koryntian 2 List do Koryntian List do Galatów List do Efezjan List do Filipian List do Kolosan 1 List do Tesaloniczan 2 List do Tesaloniczan 1 List do Tymoteusza 2 List do Tymoteusza List do Tytusa List do Filemona List do Hebrajczyków List św. Jakuba 1 List św. Piotra 2 List św. Piotra 1 List św. Jana 2 List św. Jana 3 List św. Jana List św. Judy Apokalipsa św. Jana
Fragment: — Cała księga — 1, 1-17 DZIECIĘCTWO JEZUSA Rodowód Jezusa 1, 18-25 Narodzenie Jezusa 2, 1-12 Mędrcy ze Wschodu 2, 13-15 Ucieczka do Egiptu 2, 16-18 Rzeź niemowląt 2, 19-23 Powrót do Nazaretu 3, 1-12 PRZYGOTOWANIE DO DZIAŁALNOŚCI JEZUSA Jan Chrzciciel 3, 13-17 Chrzest Jezusa 4, 1-11 Kuszenie Jezusa 4, 12-17 DZIAŁALNOŚĆ JEZUSA W GALILEI POCZĄTEK DZIAŁALNOŚCI Pole działalności 4, 18-22 Powołanie pierwszych uczniów 4, 23-25 Dalsza działalność Jezusa 5, 1-2 KAZANIE NA GÓRZE 5, 3-12 Osiem błogosławieństw 5, 13-16 Zadanie uczniów 5, 17-20 Jezus a Prawo 5, 21-26 Piąte przykazanie 5, 27-32 Szóste przykazanie 5, 33-37 Ósme przykazanie 5, 38-42 Prawo odwetu 5, 43-48 Miłość nieprzyjaciół 6, 1-1 Czystość zamiarów 6, 2-4 Jałmużna 6, 5-15 Modlitwa 6, 16-18 Post 6, 19-24 Dobra trwałe 6, 25-34 Zbytnie troski 7, 1-6 Powściągliwość w sądzeniu. Obłuda 7, 7-11 Wytrwałość w modlitwie 7, 12-12 Złota zasada postępowania 7, 13-14 Ciasna brama 7, 15-20 Ostrzeżenie przed fałszywymi apostołami 7, 21-23 Łudzenie samego siebie 7, 24-29 Dobra lub zła budowa 8, 1-4 JEZUS CUDOTWÓRCA Uzdrowienie trędowatego 8, 5-13 Setnik z Kafarnaum 8, 14-17 W domu Piotra. Liczne uzdrowienia 8, 18-22 Potrzeba wyrzeczenia 8, 23-27 Uciszenie burzy 8, 28-34 Dwaj opętani 9, 1-8 Uzdrowienie paralityka 9, 9-13 Powołanie Mateusza 9, 14-17 Sprawa postów 9, 18-26 Córka Jaira i kobieta cierpiąca na krwotok 9, 27-31 Uzdrowienie dwóch niewidomych 9, 32-38 Uzdrowienie opętanego i chorych 10, 1-4 WYSŁANIE DWUNASTU APOSTOŁÓW Wybór Dwunastu 10, 5-16 Mowa misyjna 10, 17-23 Zapowiedź prześladowań 10, 24-33 Męstwo w ucisku 10, 34-39 Za Jezusem lub przeciw Niemu. Wyrzeczenie 10, 40-42 Nagroda za oddanie się Jezusowi 11, 1-1 11, 2-6 Poselstwo Jana Chrzciciela 11, 7-15 Świadectwo Jezusa o Janie 11, 16-19 Sąd Jezusa o współczesnych 11, 20-24 Biada nie pokutującym miastom 11, 25-27 Objawienie Ojca i Syna 11, 28-30 Wezwanie do utrudzonych 12, 1-8 Łuskanie kłosów w szabat 12, 9-14 Uzdrowienie w szabat 12, 15-21 Jezus “Sługa Pański” 12, 22-30 Zarzut faryzeuszów i obrona Jezusa 12, 31-37 Grzech przeciwko Duchowi Świętemu 12, 38-42 Znak Jonasza 12, 43-45 Nawrót do grzechu 12, 46-50 Prawdziwi krewni Jezusa 13, 1-9 NAUCZANIE W PRZYPOWIEŚCIACH Przypowieść o siewcy 13, 10-17 Cel przypowieści 13, 18-23 Wyjaśnienie przypowieści o siewcy 13, 24-30 Przypowieść o chwaście 13, 31-35 Przypowieść o ziarnku gorczycy i o zaczynie 13, 36-43 Wyjaśnienie przypowieści o chwaście 13, 44-46 Przypowieść o skarbie i perle 13, 47-52 Przypowieść o sieci 13, 53-58 Jezus w Nazarecie 14, 1-12 KSZTAŁTOWANIE APOSTOŁÓW W GALILEI I NA POGRANICZU Ścięcie Jana Chrzciciela 14, 13-21 Pierwsze rozmnożenie chleba 14, 22-33 Jezus chodzi po jeziorze 14, 34-36 Uzdrowienia w Genezaret 15, 1-9 Spór o tradycję 15, 10-20 Prawdziwa nieczystość 15, 21-28 Wiara kobiety kananejskiej 15, 29-31 Uzdrowienia nad jeziorem 15, 32-39 Drugie rozmnożenie chleba 16, 1-4 Nowe żądanie znaku 16, 5-12 Kwas faryzeuszów i saduceuszów 16, 13-20 Wyznanie Piotra 16, 21-23 Pierwsza zapowiedź męki i zmartwychwstania 16, 24-28 Warunki naśladowania Jezusa 17, 1-8 Przemienienie Jezusa 17, 9-13 Przyjście Eliasza 17, 14-21 Uzdrowienie epileptyka 17, 22-23 Druga zapowiedź męki i zmartwychwstania 17, 24-27 Podatek na świątynię 18, 1-5 Spór o pierwszeństwo 18, 6-11 Zgorszenie 18, 12-14 Owca zabłąkana 18, 15-20 Upomnienie braterskie 18, 21-22 Obowiązek przebaczenia 18, 23-35 Nielitościwy dłużnik 19, 1-9 DZIAŁALNOŚĆ JEZUSA W JUDEI I W JEROZOLIMIE OSTATNIA PODRÓŻ DO JEROZOLIMY Nierozerwalność małżeństwa 19, 10-12 Dobrowolna bezżenność 19, 13-15 Jezus błogosławi dzieci 19, 16-22 Bogaty młodzieniec 19, 23-26 Niebezpieczeństwo bogactw 19, 27-30 Nagroda za dobrowolne ubóstwo 20, 1-16 Przypowieść o robotnikach w winnicy 20, 17-19 Trzecia zapowiedź męki i zmartwychwstania 20, 20-23 Synowie Zebedeusza 20, 24-28 Przełożeństwo jest służbą 20, 29-34 Niewidomi pod Jerychem 21, 1-11 DZIAŁALNOŚĆ JEZUSA W JEROZOLIMIE Uroczysty wjazd do Jerozolimy 21, 12-17 Jezus w świątyni 21, 18-22 Nieurodzajne drzewo figowe 21, 23-27 SPORY Z PRZECIWNIKAMI W ŚWIĄTYNI Pytanie o władzę 21, 28-32 Przypowieść o dwóch synach 21, 33-46 Przypowieść o przewrotnych rolnikach 22, 1-14 Przypowieść o uczcie królewskiej 22, 15-22 Sprawa podatku 22, 23-33 Sprawa zmartwychwstania 22, 34-40 Największe przykazanie 22, 41-46 Mesjasz Synem Bożym 23, 1-12 MOWA JEZUSA PRZECIW UCZONYM W PIŚMIE I FARYZEUSZOM Ostrzeżenie przed uczonymi w Piśmie 23, 13-36 Biada obłudnikom 23, 37-39 Jezus odwraca się od Miasta 24, 1-3 MOWA O ZBURZENIU JEROZOLIMY I PRZYJŚCIU CHRYSTUSA Zniszczenie świątyni 24, 4-8 Początek boleści 24, 9-14 Prześladowanie uczniów 24, 15-22 Znaki zapowiadające zburzenie Jerozolimy 24, 23-31 Przyjście Chrystusa 24, 32-35 Przykład z drzewa figowego 24, 36-41 Nieznany czas przyjścia 24, 42-44 Potrzeba czujności 24, 45-51 Przypowieść o słudze wiernym i niewiernym 25, 1-13 Przypowieść o pannach roztropnych i nierozsądnych 25, 14-30 Przypowieść o talentach 25, 31-46 Sąd Ostateczny 26, 1-2 MĘKA I ZMARTWYCHWSTANIE JEZUSA CHRYSTUSA Ostatnia zapowiedź męki 26, 3-5 Postanowienie Wysokiej Rady 26, 6-13 Namaszczenie w Betanii 26, 14-16 Zdrada Judasza 26, 17-19 OSTATNIA WIECZERZA Przygotowanie Paschy 26, 20-25 Wyjawienie zdrajcy 26, 26-30 Ustanowienie Eucharystii 26, 31-35 Przepowiednia zaparcia się Piotra 26, 36-46 JEZUS W OGRÓJCU Modlitwa i trwoga konania 26, 47-56 Pojmanie Jezusa 26, 57-68 JEZUS PRZED SWOIMI SĘDZIAMI Wobec Wysokiej Rady 26, 69-75 Zaparcie się Piotra 27, 1-2 Wydanie Jezusa Piłatowi 27, 3-10 Koniec zdrajcy 27, 11-14 Jezus przed Piłatem 27, 15-26 Jezus odrzucony przez swój naród 27, 27-31 Król wyśmiany 27, 32-34 JEZUS NA GOLGOCIE Droga krzyżowa 27, 35-38 Ukrzyżowanie 27, 39-44 Wyszydzenie na krzyżu 27, 45-50 Śmierć Jezusa 27, 51-56 Po śmierci Jezusa 27, 57-61 Pogrzeb Jezusa 27, 62-66 Straż przy grobie 28, 1-8 ZMARTWYCHWSTANIE JEZUSA CHRYSTUSA Pusty grób 28, 9-10 Jezus ukazuje się niewiastom 28, 11-15 Przekupiona straż 28, 16-20 JEZUS UKAZUJE SIĘ UCZNIOM Ostatni rozkaz
Ewangelia według św. Mateusza
Jezus, podobnie jak wszyscy ludzie, miał nadzieję na istnienie innego świata i modlił się do Boga.
Youcat 474
Ewangelia według św. Mateusza
1 Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama. 2 Abraham zrodził Izaaka, a Izaak zrodził Jakuba, a Jakub zrodził Judę i jego braci, 3 a Juda zrodził Faresa i Zarę z Tamar, a Fares zrodził Ezroma, a Ezrom zrodził Arama, 4 a Aram zrodził Aminadaba, a Aminadab zrodził Naassona, a Naasson zrodził Salmona, 5 a Salmon zrodził Booza z Rachab, a Booz zrodził Jobeda z Rut, a Jobed zrodził Jessego, 6 a Jesse zrodził Dawida, króla. A Dawid zrodził Salomona z [żony] Uriasza, 7 a Salomon zrodził Roboama, a Roboam zrodził Abiasza, a Abiasz zrodził Azafa, 8 a Azaf zrodził Jozafata, a Jozafat zrodził Jorama, a Joram zrodził Ozjasza, 9 a Ozjasz zrodził Joatama, a Joatam zrodził Achaza, a Achaz zrodził Ezechiasza, 10 a Ezechiasz zrodził Manassesa, a Manasses zrodził Amosa, a Amos zrodził Jozjasza, 11 a Jozjasz zrodził Jechoniasza i jego braci w czasie przesiedlenia babilońskiego. 12 A po przesiedleniu babilońskim Jechoniasz zrodził Salatiela, a Salatiel zrodził Zorobabela, 13 a Zorobabel zrodził Abiuda, a Abiud zrodził Eliakima, a Eliakim zrodził Azora, 14 a Azor zrodził Sadoka, a Sadok zrodził Achima, a Achim zrodził Eliuda, 15 a Eliud zrodził Eleazara, a Eleazar zrodził Mattana, a Mattan zrodził Jakuba, 16 a Jakub zrodził Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, nazywany Chrystusem. 17 Wszystkich zatem pokoleń [jest]: od Abrahama do Dawida pokoleń czternaście, i od Dawida do przesiedlenia babilońskiego pokoleń czternaście, i od przesiedlenia babilońskiego do Chrystusa pokoleń czternaście.
Rozpoczynamy czytanie Ewangelii według świętego Mateusza. Jest to Ewangelia o Jezusie Chrystusie, Bogu i Królu Izraela którego imię oznacza
“Bóg jest zbawieniem”
Ewangelia według św. Mateusza rozpoczyna się od przedstawienia dojrzałego owocu przymierza zawartego między Bogiem a Izraelem. Tym owocem są ludzie, którzy zaufali Bogu tak jak Abraham. Poznawali i uwielbiali Go, Jemu służyli.
Mateusz najpierw przedstawił listę ludzi, których Bóg włączył do swojego planu zbawienia. Mateusz przedstawia ludzi, których związała obietnica Boga.
Rodowody dokumentowały pochodzenie człowieka, zaświadczając, że on jest prawdziwym Izraelitą. Rodowody mogły również pełnić rolę ogniw łączących główne postacie dziejów. Ewangelia Mateusza łączy Jezusa z opowiadaniami o patriarchach, z królewską linią Dawida i deportacją babilońską.
Nawet po zniszczeniu świątyni w 70 r. dowody Jego Dawidowego pochodzenia były na tyle wiarygodne, że niektórzy z Jego krewnych mieli problemy z rzymską władzą. Zapiski rodowodowe dotyczące ważnych rodów, przynajmniej w postaci fragmentarycznej, były przechowywane w świątyni.
Rodowody przypominały Żydom o suwerenności Bożego działania polegającego na łączeniu małżonków i zapewnianiu potomstwa.
W starożytnych rodowodach zwykle nie odnotowywano kobiet, lecz Mateusz wymienia cztery, a trzy z nich były pogankami. Ewangelista pomija takie wielkie postacie kobiece tradycji żydowskiej jak Sara, Rebeka, Lea i Rachela. W ten sposób za pomocą tekstów Starego Testamentu daje do zrozumienia, że Bóg zawsze planował misję skierowaną do wszystkich narodów.
W krótkiej wersji rodowodu: “Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama”, Syn Boży jako człowiek jest potomkiem króla Dawida, a jako Bóg jest wypełnieniem obietnic, które otrzymał Abraham.
Określenie „syn Abrahama” oznaczało naród żydowski w ogóle. Mateusz rozpoczyna więc od przypomnienia, że Jezus jest Izraelitą. Jest w pełni człowiekiem.
Dłuższa lista rodowodu rozwija linię od Abrahama do Józefa narzeczonego Marii. Bóg wybrał tych ludzi, aby w osobie Jezusa Chrystusa skupiły się wszystkie zapowiedzi mesjańskie. Abraham był dla nich wszystkich wzorem wiary i posłuszeństwa Bogu.
Józef, narzeczony Marii jest ostatnim ogniwem rodowodu. Jezus jest prawowitym królem Izraela, jako człowiek i jako Bóg.
키워드에 대한 정보 ewangelia św mateusza rozdział 16
다음은 Bing에서 ewangelia św mateusza rozdział 16 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.
이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!
사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Ewangelia Mateusza || Rozdział 16
- Adam Szustak
- Langusta na palmie
- langustanapalmie.pl
- dominikanie
- biblia
- pismo święte
- komentarz do biblii
- ewangelia
- komentarz do ewangelii
- bóg
Ewangelia #Mateusza #|| #Rozdział #16
YouTube에서 ewangelia św mateusza rozdział 16 주제의 다른 동영상 보기
주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Ewangelia Mateusza || Rozdział 16 | ewangelia św mateusza rozdział 16, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.
